به تورم و حساس‌شدگی یک یا تعدادی از مفاصل آرتریت گفته‌می‌شود. علایم اصلی آرتریت درد و خشکی مفصل هستند؛ شدت این علایم معمولاً با افزایش سن بیشتر می‌شود. شایع‌ترین انواع آرتریت عبارتند از: استئوآرتریت (آرتروز) و آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی).

در استئوآرتریت (آرتروز) غضروف‌ها تخریب می‌شوند؛ غضروف یک بافت سخت و لغزنده است که انتهای استخوان‌ها را در محل مفاصل می‌پوشاند. در آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) نیز سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله می‌کند و در ابتدا پوشش مفاصل (سینوویوم) را مورد تهاجم قرار می‌دهد.

کریستال‌های اوریک‌اسید می‌توانند موجب نقرس شوند. این کریستال‌ها زمانی تشکیل می‌شوند که مقدار اوریک‌اسید خون خیلی زیاد باشد. بیماری‌های عفونی یا زمینه‌ای، مثل: پسوریازیس یا لوپوس، هم می‌توانند سایر انواع آرتریت را ایجاد کنند.

انواع مختلف آرتریت چیست؟

انواع آرتریت

همان طور که می دانید، آرتریت یک اصطلاح گسترده است که بیش از 100 بیماری مختلف مفصل را توصیف می کند. شایع ترین انواع آرتریت عبارتند از:

• استئوآرتریت، این نوع زمانی ایجاد می ‌شود که غضروف مفصل در اثر سایش های مکرر شکسته شود، این مدل جزو شایع ترین شکل آرتریت است.
• اسپوندیلیت آنکیلوزان یا آرتریت ستون فقرات
• آرتریت نوجوانان، اختلالی که در آن سیستم ایمنی به بافت اطراف مفاصل حمله می کند و معمولاً کودکان 16 ساله یا کمتر را تحت تأثیر قرار می دهد.
• نقرس، بیماری که باعث ایجاد کریستال های سخت اسید اوریک در مفاصل شما می شود.
• آرتریت پسوریاتیک، التهاب مفاصلی که مربوط به اختلال های خود ایمنی می باشد و علائم آن در سطح پوست ظاهر می شود.
• آرتریت روماتوئید، بیماری که باعث می شود سیستم ایمنی به غشای سینوویال در مفاصل شما حمله کند.

در صورتی که شما به هر یک از عارضه های بالا دچار شده باشید، برای درمان باید نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید.

علایم و نشانه های آرتریت

نشانه‌ها و علایم شایع آرتریت به مفاصل مربوط می‌شوند. بسته به نوع آرتریت، علایم آن می‌توانند شامل موارد زیر شوند:

• درد
• خشکی مفصل
• تورم
• قرمزی
• کاهش دامنه‌ی حرکتی

آرتریت چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص آرتریت

اگر فکر می کنید ممکن است آرتریت داشته باشید، به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنید. ارائه دهنده در مورد علائم شما می پرسد و می آموزد که چگونه درد مفاصل بر زندگی شما تأثیر می گذارد. ارائه دهنده شما یک معاینه فیزیکی انجام می دهد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

در صورتی که فکر می کنید به بیماری آرتریت دچار شده اید، باید نزد فوق تخصص ارتوپو مراجعه نمایید، زمان مراجعه پزشک در مورد علائم شما می پرسد و بررسی می کند که چگونه درد مفاصل بر زندگی شما تأثیر می گذارد. همچنین یک معاینه فیزیکی انجام می دهد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ارزیابی تحرک و دامنه حرکت در مفاصل شما
• بررسی نقاط حساس یا تورم اطراف مفاصل
• ارزیابی سلامت کلی شما برای تعیین اینکه آیا یک بیماری متفاوت می تواند باعث علائم شما شود یا خیر

آیا با تصویر برداری می توان آن را تشخیص داد؟

معاینات تصویربرداری می تواند به پزشک شما کمک کند تا تصویر واضحی از استخوان ها، مفاصل و بافت های نرم شما داشته باشد. بنابراین به احتمال زیاد از شما خواسته می شود یکی از آن ها را انجام دهید.

اشعه ایکس، ام آر آی یا سونوگرافی می تواند نشان دهد:

• شکستگی یا دررفتگی استخوان که ممکن است باعث درد مفاصل شما شود
• تجزیه غضروف در اطراف مفاصل
• آسیب های عضلانی، رباط یا تاندون در نزدیکی مفاصل
• التهاب بافت نرم

آرتریت چگونه درمان می شود؟

درمان آرتریت

در همین ابتدا باید بیان کنیم که تاکنون هیچ درمان صد در صدی برای این عارضه معرفی نشده است، اما درمان هایی وجود دارد که می تواند به شما در مدیریت این بیماری کمک کند. این روش های درمانی که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم به شدت آرتریت، علائم آن و سلامت کلی شما بستگی دارد.

آرتریت علل گوناگونی دارد و برحسب اینكه از چه نوعی باشد درمان آن متفاوت است. با این حال اقدامات مشتركی وجود دارند كه در درمان همه انواع آرتریت ها موثرند. البته آرتریت عفونی مستثنی است و نیاز به درمان اورژانس دارد. مهمترین اقدامات ذكر شده شامل:

• فیزیوتراپی
• تغییر در روش زندگی
• بریس
• داروی ضد التهاب
• تغذیه مناسب و كاهش وزن
• عمل جراحی

درمان های محافظه کارانه (غیر جراحی) عبارتند از:

دارو

داروهای ضد التهاب و درد ممکن است به تسکین علائم آرتریت شما کمک کنند. برخی از داروها، به نام بیولوژیک، برای کم کردن میزان التهاب در مفاصل بدن بسیار مفید می باشد.

از این رو معمولا پزشکان به جهت کنترل این بیماری دارو های بیولوژیک را برای آرتریت روماتوئید یا پسوریاتیک شما توصیه کند.

فیزیوتراپی

جلسات فیزیوتراپی زمانی برای شما تجویز می شود که عملکرد شما مشکل شده باشد، اما اگر در مراحل اولیه بیماری قرار دارید و همچنان دامنه حرکتی شما همانند قبل می باشد می توانید از حرکات اصلاحی مخصوص کمک بگیرید.

تزریقات درمانی

تزریق کورتیزون ممکن است به کاهش موقت درد و التهاب در مفاصل شما کمک کند.

در صورتی که به دلیل عوارض مربوط به کورتیزون، مایل به دریافت آن نیستید، می توانید از تزریقات دیگر استفاده کنید. عموما برای این بیماری از تزریقات روان کننده استفاده می شود تا حرکاتی روان برای مفاصل ایجاد شود.

رژیم غذایی

هیچ رژیم غذایی خاصی برای درمان آرتروز وجود ندارد، اما برخی از انواع غذاها ممکن است به کاهش التهاب کمک کنند. غذاهایی که در ادامه به شما معرفی می کنیم منیع کاملی از مواد معدنی می باشند که نه تنها برای آرتریت بلکه برای سایر بیماری ها مفید می باشند.

• ماهی
• آجیل و دانه ها
• میوه ها و سبزیجات
• لوبیا
• روغن زیتون
• غلات کامل

آیا برای آرتریت نیاز به جراحی دارم؟

در صورتی که شما دیر برای درمان این بیماری اقدام کرده باشد، احتمالا وضعیت بدنی شما به حدی رسیده است که سایر روش های درمان نتیجه بخش نمی باشد. در چنین شرایطی لازم است که از جراحی برای کمک به شما استفاده شود.

روش های جراحی عبارت است از:

فیوژن: دو یا چند استخوان به طور دائمی با هم ترکیب می شوند. به طور کلی فیوژن یک مفصل را بی حرکت می کند و درد ناشی از حرکت را کاهش می دهد.

تعویض مفصل: طی این جراحی، مفصل آسیب دیده و آرتروز با یک مفصل مصنوعی جایگزین می شود. تعویض مفصل باعث حفظ عملکرد و حرکت مفصل می شود.

به عنوان مثال می توان به تعویض مچ پا، تعویض مفصل ران، تعویض زانو و تعویض شانه اشاره کرد.

عوامل خطر برای آرتریت

آرتریت پا

عوامل خطر خاصی با آرتریت مرتبط هستند، برخی از این موارد قابل تغییر هستند در حالی که برخی دیگر را نمی توانید کنترل کنید.

عوامل خطر غیر قابل تغییر:

سن: خطر ابتلا به اکثر انواع آرتریت با افزایش سن افزایش می یابد.

جنسیت: بیشتر انواع آرتریت در زنان شایع تر است و 60 درصد از افراد مبتلا به آرتریت زن هستند. (البته نقرس در مردان شایع تر از زنان است)

عوامل ژنتیکی: در صورتی که در خانواده شما به صورت ژنتیکی این بیمری وجود داشته باشد، درصد بالایی از احتمال شما به انواع آن نیز ممکن است.

عوامل خطر قابل اصلاح:

اضافه وزن و چاقی: اضافه وزن می تواند در شروع و پیشرفت آرتروز زانو نقش داشته باشد.

آسیب های مفصلی: آسیب به مفصل می تواند به ایجاد آرتروز در آن مفصل کمک کند.

عفونت: بسیاری از عوامل میکروبی می توانند مفاصل را آلوده کرده و باعث ایجاد انواع مختلف آرتریت شوند.

شغل: مشاغل خاصی که شامل خم شدن مکرر زانو و فشار به مفاصل بدن هستند با آرتروز مرتبط هستند.

عوارض

شاید با خودتان بگویید با توجه به اینکه هیچ روش درمانی برای این عارضه وجود ندارد؛ بنابراین استفاده از سایر روش بی تاثیر می شود و می توان این بیماری را به حال خود رها کرد.

البته که این طور نیست، در صورتی که شما هیچ اقدامی جهت کنترل آن انجام ندهید، احتمال بروز برخی عوارض افزایش می کند. این عوارض شامل:

کاهش تحرک با پیشرفت آرتریت

در صورت پیشرفت این بیماری عضلات شما خشک نر می شود و دامنه حرکتتان کم تر می شود.

افزایش وزن

در صورت کم تحرکی افزایش وزن زیادی در پیش دارید.

احتمال سایری بیماری ها

اضافه وزن با یک بیماری التهابی مانند آرتریت ممکن است شانس ابتلا به دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا و بیماری قلبی را افزایش دهد.

التهاب در سایر نواحی بدن

اگر بیماری شما به یک بیماری خودایمنی مربوط باشد، التهاب می تواند گسترش یابد و پوست، چشم ها، رگ های خونی و ریه های شما را تحت تاثیر قرار دهد.

خطر شکستگی استخوان ها

به دلیل ضعیف شدن عضلات احتمالا شکستگی برای شما بالا می رود، البته این مورد وابسته به نوع آرتریت شما نیز می باشد.

اثرات بر سلامت روان

بیماری شما ممکن است خطر اضطراب و افسردگی را به دلیل درد مداوم، التهاب و انزوای اجتماعی افزایش دهد.