علائم و نشانه های در رفتگی آرنج + 4راهکار
ارنج یک مفصل بسیار حساس و پیچیده در بدن انسان است که شامل سه قسمت اصلی می‌شود: استخوان بازو (شعاع و مچ دست)، استخوان آرنج (جزء بالایی دست) و استخوان عضد (جزء پایینی بازو). در رفتگی آرنج به واقعیت شکستگی یک یا چندی از استخوان‌های موجود در آرنج اشاره دارد، که معمولاً ناشی از ضربه، فشار غیرطبیعی، یا حرکات ناصحیح می‌باشد.
این مصدومیت می‌تواند باعث درد، تورم، ناتوانی حرکتی و مشکلات دیگر در استفاده از آرنج شود. درمان دررفتگی آرنج شامل روش‌های مختلفی مانند جراحی، جایگذاری گچ، فیزیوتراپی و توانبخشی است، که هدف آن بازسازی و استحکام‌بخشی به آرنج برای بازگشت به فعالیت‌های روزمره و ورزشی است.
در ادامه و این مطلب از سایت کلینیک خانه درد به صورت دقیق تر در خصوص این موضوع صحبت کرده ایم.
علت دررفتگی آرنج چیست؟
دررفتگی آرنج ممکن است به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد، اما علل شایع آن عبارتند از:
1. زخم مفصلی: آسیب به بافت‌های مفصلی آرنج مانند ترقوه، کپسول مفصلی یا سایر ساختارهای مفصلی می‌تواند منجر به دررفتگی شود.
2. التهاب: التهاب مفصلی یا تاندونیت (التهاب تاندون) نیز می‌تواند باعث دررفتگی آرنج شود.
3. لنگیدگی عضلات: لنگیدگی یا آسیب به عضلات و تاندون‌های محیط آرنج می‌تواند باعث دررفتگی شود.
4. زخم‌ها و صدمات: ضربه‌ها، فشارها یا فعالیت‌های فیزیکی شدید می‌توانند به آسیب دهنده فصلی یا ماهواره‌ای منجر شده و دررفتگی آرنج ایجاد کنند.
در هر صورت، بهتر است برای تشخیص دقیق و درمان درست، با یک فوق تخصص ارتوپدی یا متخصص فیزیوتراپی مشورت کنید.
در رفتگی آرنج چه علائم و نشانه هایی دارد؟
علائم و نشانه های دررفتگی ارنج
علائم و نشانه‌های دررفتگی آرنج ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. درد در محل دررفتگی آرنج، که ممکن است تشدید شود با حرکت آرنج یا فشار به محل آسیب دیده.
2. تورم در منطقه مورد شکستگی.
3. محدودیت در حرکت آرنج، مانند عدم توانایی در خم کردن یا دراز کردن کامل آرنج.
4. احساس نابودی یا استحکام کمتر در آرنج.
5. بروز خستگی زودرس در محل دررفتگی آرنج.
در صورت تجربه هر یک از این علائم، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب صورت شود.
همچنین بخوانید: علت قفل شدن آرنج دست + راهکار های درمانی
دررفتگی آرنج چگونه تشخیص داده می‌شود؟
برای تشخیص دررفتگی آرنج، پزشک ممکن است از روش‌های تشخیصی مختلف استفاده کند، که شامل موارد زیر می‌شود:
1. بررسی فیزیکی:
پزشک ممکن است با معاینه آرنج و تحلیل حرکات آرنج، تورم و تحریکات در محل آسیب دیده به تشخیص دررفتگی آرنج برسد.
2. تصویربرداری:
انجام اشعه ایکس، MRI یا سونوگرافی می‌تواند کمک کننده باشد تا پزشک نقصی را در ساختارهای مفصلی و بافتی آرنج تشخیص دهد.
با توجه به اظهار نظر پزشک و نیازهای خاص هر فرد، روش تشخیص و درمان مناسب معین خواهد شد.
درمان دررفتگی آرنج
درمان دررفتگی آرنج
درمان دررفتگی آرنج معمولاً شامل مراحل زیر است:
1. استراحت و محدودیت فعالیت:
در ابتدا، پزشک ممکن است توصیه کند تا آرنج خود را استراحت داده و فعالیت‌های خاصی که ممکن است باعث تضعیف و تشدید دررفتگی شود، محدود کرده شوند.
2. استفاده از بندهای حمایتی:
استفاده از بندهای حمایتی یا اتل می‌تواند در حفظ ثبات و حمایت از آرنج آسیب دیده کمک کند.
3. فیزیوتراپی:
تمرینات فیزیوتراپی به منظور تقویت عضلات محیطی، افزایش انعطافی و بهبود حرکت آرنج می‌تواند در بازگشت به حالت طبیعی کمک کنند.
4. داروها:
استفاده از داروهای ضد التهابی و دردآور ممکن است برای کاهش درد و التهاب در زمان نیاز تجویز شود.
5. جراحی:
در موارد شدید دررفتگی آرنج یا در صورت عدم بهبود با درمانهای مذکور، نیاز به جراحی برای تعمیر ساختارهای آسیب دیده و بازسازی مفصل ممکن است لازم باشد.
در هر صورت، برای تعیین درمان مناسب، توصیه می‌شود با پزشک متخصص مشورت کنید و دستورات و نکات درمانی او را رعایت کنید.
آیا می توان از در رفتگی آرنج جلوگیری کرد؟
بله، می‌توان از دررفتگی آرنج جلوگیری کرد با انجام تدابیر و اقدامات مناسب. برخی از راه‌های پیشگیری از دررفتگی آرنج عبارتند از:
1. انجام تمرینات تقویتی:
انجام تمرینات منظم برای تقویت عضلات محیطی آرنج می‌تواند به تثبیت و حمایت از مفصل آرنج کمک کند و از دررفتگی جلوگیری نماید.
2. استفاده از تکنیک‌های صحیح:
در هنگام انجام فعالیت‌های روزمره یا ورزشی، استفاده از تکنیک‌های صحیح حرکت و اجتناب از حرکات ناقص می‌تواند خطر دررفتگی آرنج را کاهش دهد.
3. استفاده از وسایل حمایتی:
در صورت نیاز، استفاده از بندهای حمایتی و ابزارهای مرتبط می‌تواند از آرنج شما حمایت کند و از آسیب‌های ناشی از فشار و تنش‌های غیرطبیعی جلوگیری نماید.
4. اجتناب از فعالیت‌های زیاد:
اجتناب از فعالیت‌های سنگین و تکراری که باعث فشار بیش از حد بر آرنج می‌شود، می‌تواند در پیشگیری از دررفتگی آرنج موثر باشد.
با رعایت این نکات و اقدامات، می‌توانید از دررفتگی آرنج پیشگیری کنید و سلامت آرنج خود را حفظ کنید. اگر احساس هرگونه علامت یا عارضه ناشی از آرنج داشتید، مهم است با پزشک متخصص مشورت کنید.
عوارض پس از درمان و جا اندازی ارنج
پس از درمان و جا اندازی در رفتگی آرنج، ممکن است برخی عوارض و عوامل مربوط به فرآیند درمانی و بازسازی ظاهر شوند. برخی از عوارض ممکن پس از درمان و جا اندازی آرنج عبارتند از:
درد:
در اثر تداوم درمان و تمرینات فیزیوتراپی، ممکن است درد و عدم راحتی در منطقه درمان شده آرنج احساس شود.
تورم:
تورم و ورم در محل جا اندازی آرنج معمولی است و ممکن است برای چند روز پس از جراحی باقی بماند.
محدودیت در حرکت:
در برخی موارد، ممکن است در عرض چند هفته اول پس از جراحی، محدودیت‌هایی در حرکت آرنج وجود داشته باشد.
عفونت:
خطر عفونت پس از جراحی وجود دارد، اما با رعایت اقدامات بهداشتی و دستورالعمل‌های پزشک، این خطر می‌تواند کاهش یابد.
سفتی و گرما:
ممکن است بخصوص برای مدت زمانی پس از جراحی، آرنج سفت و گرم باقی بماند که در نهایت با انجام تمرینات و فعالیت‌های فیزیوتراپی بهبود می‌یابد.
اهمیت استراحت کافی، دنبال کردن دستورات پزشک و فیزیوتراپیست، و اطلاع رسانی به پزشک در صورت وقوع هرگونه عارضه بهبود سریع‌تر و موثرتر از آرنج پس از درمان را تضمین می‌کند.
منبع: benchmarkpt.com
سوالات متداول در خصوص در رفتگی آرنج
ایا صاف نشدن ارنج دست نشان از در رفتگی است؟
صاف نشدن کامل ارنج دست ممکن است نشانه‌ای از دررفتگی آرنج باشد، اما نه همیشه. دررفتگی آرنج معمولاً منجر به تغییر شکل مفصل آرنج و ناهمواری در سطح ارنج می‌شود، که باعث عدم صاف شدن آن می‌شود.
اگر فرد توانایی صاف شدن کامل ارنج دست را نداشته و دچار درد، تورم یا ناتوانی حرکتی شده باشد، باید با پزشک مراجعه کند تا بعد از بررسی کامل تشخیص دقیق تعیین شود و در صورت لزوم درمان مناسب انجام شود. حفظ وضعیت طبیعی و عملکرد بهتر آرنج از اهمیت بالایی برخوردار است.
آیا خودمان میتوانیم آرنج در رفته را جا بیندازیم؟
خیر، تلاش برای جابجایی یا جاانداختن آرنج در رفته خود توسط فرد عادی بدون مهارت و دانش پزشکی ممکن است به زیان جدی و تضعیف وضعیت مصدوم منجر شود. این کار می‌تواند باعث تشدید آسیب، تشکیل خوابیدگی‌ها و حتی آسیب به عروق خونی و عصبی شود.
برای درمان دررفتگی آرنج باید فوراً به پزشک مراجعه کرده و از دستورات و راهنمایی‌های او پیروی کرد. پزشک با انجام آزمون‌ها و تصویربرداری‌های لازم تشخیص دقیق را ارائه می‌دهد و درمان مناسب را تعیین می‌کند.
طول درمان در رفتگی ارنج چقدر است؟
مدت زمان درمان در رفتگی آرنج ممکن است بستگی به شدت و نوع مصدومیت، روش‌های درمانی که استفاده می‌شود و وضعیت خاص هر فرد داشته باشد. برای برخی از موارد کمتر از چند هفته ممکن است کافی باشد، اما برای موارد جدی‌تر و پیچیده‌تر، ممکن است مدت زمان درمان به ماه‌ها یا حتی سال‌ها نیاز داشته باشد.
در طول درمان، شامل جلسات فیزیوتراپی، توانبخشی، استفاده از برخی از تکنیک‌ها مانند روش‌های خوراکی و مکمل و همچنین پیروی از اقدامات پیشگیری، مثل حفظ وزن مناسب و اجتناب از فعالیت‌های خطرناک، بسیار مؤثر خواهد بود. هر فرد و هر مورد به صورت جداگانه بررسی و درمان می‌شود.
