علت و درمان نرمی مفاصل

علت و درمان نرمی مفاصل چیست؟

نرمی مفاصل به این معنا است که شما می توانید یک یا چندین تا از مفاصل خود را بیشتر از سایرین حرکت دهید، برخی از افراد تصور می کنند که این موضوع انعطاف پذیری بالایی است که دارند در صورتی که این دو مورد با هم متفاوت است. در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم بررسی نماییم که علت و درمان نرمی مفاصل چیست و توضیح دقیق تری از آن ارائه دهیم. بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان به این عارضه دچار است توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

البته در ابتدا این موضوع را بیان کنیم که نرمی مفاصل خود به تنهایی یک عارضه پزشکی نمی باشد و اگر علائم دیگری در کنار آن وجود نداشته باشد حتی می تواند یک مزیت برایتان باشد، با این حال در اغلب موارد افراد دچار به این موضوع علائمی مثل درد مفاصل و عضلات نیز دارند که این موضوع برای آن ها مشکل می شود.

علت نرمی مفاصل چیست؟

نرمی مفاصل

علت نرمی مفاصل

بیایید در ابتدا بررسی نماییم که دقیقا چه چیزی باعث می شود تا برخی افراد به نرمی مفاصل دچار شوند؟ در ادامه بارز ترین دلایل بروز را که شما را ملزم به مراجعه نزد فوق تخصص ارتوپدی می کند را برای شما آورده ایم.

رباط های ضعیف یا کشیده

رباط ها تشکیل شده از انواع فیبر های پروتئینی می باشند، از جمله این فیبر ها می توان به الاستین (که باعث کشش می‌شود) و کلاژن (که قدرت می‌دهد) اشاره کرد. هرگونه تغییرات در فرایند های شیمایی بدن می تواند منجر به ضعیف شدن فیبر ها و کشش بیشتر در رباط شود.

این موضوع احتمال نرمی مفاصل را افزایش می دهد، زیرا شواهد بسیاری وجود دارد که نشان می دهد نرمی مفاصل ناشی از کلاژن های غیر طبیعی است که برای افراد می تواند ارثی باشد.

یعنی اگر یکی از والدین به نرمی مفاصل دچار باشد احتمال این که فرزند او نیز این عارضه را به ارث ببرد بسیار است.

همچنین بخوانید: نرمی کشکک زانو چیست و چگونه درمان می شود؟

شکل استخوان ها

در صورتی که قسمت هایی از سوکت مفصل ران یا شانه کوتاه باشد، دامنه حرکت در مفصل بیشتر از حد معمول می شود و در این شرایط احتمال در رفتگی زیاد است. البته این احتمال تنها روی یک مفصل یا تعداد کمی از مفاصل اثر دارد، این مورد نیز جزو موارد ارثی می باشد و نمی توان گفت که خیلی شایع است.

خاصیت ارتجاعی عضله

میزان سفتی یا شل بودن عضلات توسط سیستم عصبی کنترل می شود، به طور کلی هرچه ماهیچه ها شل تر باشند، میزان دامنه حرکتی در مفاصل بیشتر می شود و به همین صورت برعکس؛ بنابراین برای برخی افراد ممکن است هیچ مشکل جدی ای وجود نداشته باشد و تنها ماهیچه های آن ها شل تر از سایرین باشد.

چه کسانی بیشتر به نرمی مفاصل دچار می شوند؟

نرمی مفاصلل دست و انگشتان

نرمی مفاصلل دست

برخی افراد بیشتر از سارین در معرض ابتلا به این عارضه قرار دارند، اگر بخواهیم مهم ترین مواردی که در بروز این اختلال نقش دارند را بررسی کنیم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ژنتیک

همان طور که در بالا اشاره کردیم برخی از افراد این عارضه را به صورت ارثی دارند، یعنی اگر والدین شما دارای نرمی مفاصل هستند احتمال این که شما نیز به آن دچار شوید بسیار است.

جنسیت

طی تحقیقاتی که در این مورد انجام شده است، ثابت شده است که زنان بیشتر از مردان به این عارضه دچار می شوند.

سن

با افزایش سن فیبر های کلاژن موجود در رباط های بدن چسبندگی بیشتری بهم پیدا می کنند. همین موضوع یکی از اصلی ترین دلایل تغییرات عضلات در افزایش سن است.

افرادی که دارای نرمی مفاصل هستند اگرچه تا سن سی سالگی دردی احساس نمی کنند، اما معمولا پس از گذشت از این سن متوجه می شوند که انعطاف پذیری کمتری دارند و انجام حرکات کششی برای آن ها سخت می شود.

بیشتر بخوانید: درمان خانگی پوکی استخوان با 9 روش ساده

تمرین یا ورزش

برخی مواقع گروهی از افراد از زمان کودکی خود به تمرینان ورزشی مثل ژیمناسیک مشغول هستند، در این ورزش ها به دلیل کشش هایی که انجام می شود احتمال نرمی مفاصل بسیار است، هر چقدر بیشتر در این ورزش ها مشغول باشید احتمال افزایش نرمی مفاصل در شما بیشتر است.

داشتن بیماری های پیش زمینه ای

از جمله این بیماری ها می توان به سندروم داون اشاره کرد، اکثر افرادی که به این سندروم دچار هستند نرمی مفاصل نیز دارند. الاستین (که باعث کشش می‌شود) و کلاژن (که قدرت می‌دهد).

چگونگی درمان نرمی مفاصل

درمان نرمی مفاصل

درمان نرمی مفاصل

نرمی مفاصل به خودی خود چیزی نیست که شما بخواهید آن را درمان کنید و یا نگران آن باشید زیرا مربوط به اسکلت های داخلی بدن است، با این حال در برخی مواقع برای گروهی افراد علائم دیگری در کنار آن نمایان می شود که می تواند آزار دهنده باشد.

در چنین شرایطی باید وضعیت شما بررسی شود و پس از آن متناسب با وضعیت بدنی شما یکی از گزینه های درمانی زیر ارائه می شود:

ورزش

برخی از افراد بر این باورند که افراد مبتلا به نرمی مفاصل نباید به سراغ ورزش بروند، در صورتی که این تصور کاملا غلط است و حتی انجام حرکات ورزشی مخصوص برای این افراد بسیار مفید می باشد.

البته توصیه ما این است که برای انتخاب حرکات ورزشی خود نزد فیزیوتراپ مراجعه کنید، در فیزیوتراپی به خوبی به شما توضیح داده می شود که چه حرکاتی برایتان مفید می باشد و چگونه باید آن ها را انجام دهید.

رژیم غذایی و تغذیه

البته که هیچ رژیم غذایی برای کمک به نرمی مفاصل وجود ندارد، اما داشتن یک رژیم متعادل و سالم به تعادل وزن بدن شما کمک می کند. مخصوصا زمانی که علائم دیگری در شما وجود دارد و از گزینه های درمانی پیشرفته تر استفاده می کنید، بسیار مهم است که در کنار آن رژیم غذایی مناسبی داشته باشید.

دارو ها

معمولا استفاده از دارو زمانی پیشنهاد می شود که علائم دیگری در شما وجود داشته باشد، رایج ترین دارویی که تجویز می شود پاراستامول است، اغلب بهتر است دوز قبل از فعالیت مصرف شود تا درد تحت کنترل باشد، نه اینکه صبر کنید تا خیلی بد شود.

در صورت لزوم، پزشک می‌تواند داروی مسکن قوی‌تری مانند کو کدامول یا co-dydramol برای شما تجویز کند، هرچند که بعضی اوقات ممکن است عوارض جانبی مانند یبوست یا سرگیجه ایجاد کند.

البته در نظر داشته باشید که هرگز نباید سرخود و بدون مشورت با پزشک برای مصرف دارو اقدام کنید، زیرا ممکن است داروی مصرفی اصلا برای شما مناسب نباشد، بنابراین به جهت مصرف دارو حتما با پزشک خود مشورت داشته باشید.

جراحی

به صورت کلی انجام جراحی برای افرادی که به نرمی مفاصل دچار هستند توصیه نمی شود و تنها در صورتی میتوان از جراحی استفاده کرد که خیلی ضروری باشد. یکی از دلایلی که استفاده از جراحی توصیه نمی شود این است که افراد دارای نرمی مفاصل سریع تر به کوفتگی و کبودی دچار می شوند و این گونه ممکن است به انتقال خون بیشتری نیاز دارد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت و درمان نرمی مفاصل در سنین مختلف آشنا نماییم. اگر بخواهیم خلاصه ای از مطالب را بیان کنیم باید بگوییم که نرمی مفاصل به تنهایی خود عارضه ای جدی نمی باشد و حتی می توان در انجام برخی فعایلت ها مثل موسیقی برای شما یک ویژگی مثبت باشد.

اما اگر علائم دیگری در کنار آن ایجاد شود و شما درد هم احساس کنید، موضوع فرق می کند و لازم است که شما به صورت تخصصی تر برای درمان اقدام کنید. بنابراین در صورتی که متوجه درد یا هرگونه علائم دیگر شده اید باید برای تشخیص و انتخاب یک روند درمانی مناسب نزد پزشک متخصص مراجعه کنید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

تعویض مفصل لگن

تعویض مفصل لگن چگونه انجام می شود و عوارض آن چیست

مفصل لگن یکی از بخش های مهم در بدن است که در صورت بروز آسیب در این قسمت حرکت اندام های مختلف ممکن نخواهد بود. دلایل متنوعی وجود دارد که بروز آن ها می تواد عملکرد لگن را تحت تاثیر قرار دهد. در برخی موارد شدت آسیب به حدی بالا است که شما ملزم به تعویض مفصل لگن می شوید.

جراحی تعویض مفصل لگن نوعی جراحی است که طی آن مفصل آسیب دیده با یک مفصل مصنوعی جایگزین می شود. در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا کمی بیشتر در خصوص این جراحی صحبت کنیم و بررسی نماییم که برای چه افرادی مناسب است و اصلا در چه زمان می توان از آن استفاده کرد.

بنابراین اگر لگن شما آسیب دیده است و یکی از گزینه های درمانی شما تعویض مفصل لگن است توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

چه زمانی جراحی تعویض مفصل لگن مورد نیاز است؟

عکس پروتز لگن

پروتز لگن

احتمالا اولین سوالی که برای شما ایجاد می شود این است که استفاده از این جراحی در چه زمان لازم است؟ تعویض مفصل لگن زمانی توسط بهترین متخصص ارتوپدی در تهران پیشنهاد می شود که به هر دلیلی تحرک لگن کاهش یافته باشد و حتی در زمان استراحت نیز درد داشته باشید.

شایع ترین دلایلی که منجر به بروز چنین شرایطی می شوند عبارت است از:

  • اختلالاتی که سبب رشد غیرعادی استخوان می شوند.
  • انسداد اسپوندیلیت
  • شکستگی و در رفتگی لگن
  • آرتروز سپتیک
  • آرتریت روماتوئید

اقدامات قبل از جراحی لگن

در صورتی که شما یکی از کاندید های این جراحی باشید لازم است که قبل از عمل اقداماتی را انجام دهید. این اقدامات معمولا شامل برخی معاینات، آزمایش ها و عکس برداری می باشد. دلیل توصیه بر انجام این است که پزشک یک اطلاعات کلی از شرایط جسمی شما داشته باشد.

آزمایش هایی که شما باید انجام دهید شامل موارد زیر می باشد:

  • از شش ها تصویربرداری رادیولوژی انجام می شود.
  • موقعیت و وضعیت قلب را ارزیابی و مورد بررسی قرار می دهند.
  • برای اندازه گیری اندازه سلول های قرمز خونی آزمایش خون گرفته می شود.
  • برای تشخیص عفونت و یا بارداری آزمایش ادرار صورت می گیرد.

برخی از بیماری ها مثل دیابت جزو مواردی می باشد که بر روی روند درمان تاثیر گذار است. بنابراین لازم است که شما هرگونه بیماری یا حساسیتی را که دارید قبل از عمل به پزشک خود اطلاع دهید.

همچنین بخوانید: علت درد لگن در زنان از چه می باشد؟

نحوه عمل تعویض مفصل لگن

پروتز مفصل لگن

جراحی پروتز لگن

در طی انجام این جراحی، غضروف ها و استخوان هایی که صدمه دیده اند برداشته می شوند و اعضای مصنوعی به جای آن ها قرار می گیرد. به طور دقیق تر مراحل عمل به صورت زیر است:

قسمت اخر استخوان برداشته می شود و یک وسیله فلزی که در قسمت های اصلی تهی است به جای استخوان فمور جایگزین می شود. یک قسمت کروی به شکل فلزی یا سرامیکی در ناحیه بالای میله جای داده می شود. این وسیله کروی شکل برای سر آسیب دیده استخوان فمور، که از آن قسمت خارج شده است جایگذاری می شود. سطح غضروفی که صدمه دیده است برداشته می شود و با یک حفره دیگر جابه جا و جایگزین می شود.

برای انجام این کار از پیچ و چسب های مخصوصی که بتواند حفره را در محل خود نگه دارد استفاده می شود، زمانی که مراحل به اتمام رسید جراح اطمینان پیدا می کند که آیا موقعیت و حرکت مفصل به خوبی درست شده است یا نه.

پس از صحت از انجام کار، این قسمت با مواد تمیز کننده پاک می شود و بیمار به اتاق ریکاوری برده می شود. در این زمان پس از به هوش آمدن از مسکن های مخصوص برای آرام کردن بیمار استفاده می شود. معمولا لازم است که بین یک الی چهار روز بیمار در بیمارستات بستری شود تا در این زمان علائم اولیه او تحت کنترل باشد.

قیمت پروتز لگن 1403

قیمت پروتز لگن ثابت نیست و به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

  • نوع پروتز: پروتزهای لگن در دو نوع کلی سیمانی و بدون سیمان وجود دارند. پروتزهای سیمانی معمولاً ارزان‌تر از پروتزهای بدون سیمان هستند.
  • جنس پروتز: پروتزهای لگن از جنس‌های مختلفی مانند فلز، سرامیک و پلاستیک ساخته می‌شوند. جنس پروتز بر قیمت آن تأثیر می‌گذارد.
  • برند پروتز: برندهای مختلف پروتز لگن قیمت‌های متفاوتی دارند.
  • محل زندگی شما: قیمت پروتز لگن در شهرهای مختلف متفاوت است.
  • نوع بیمه شما: اگر شما بیمه درمانی داشته باشید، ممکن است بخشی از هزینه پروتز لگن را تحت پوشش قرار دهد.

اما اگر بخواهیم یک میانگین کلی اعلام کنیم قیمت پروتز لگن معمولی بین 10 تا 30 میلیون تومان است ولی اگر به دنبال محصول با کیفیت خارجی هستید باید هزینه بیشتری پرداخت کنید به طور مثال قیمت پروتز لگن آمریکایی 1403 چیزی حدود 15 تا 40 میلیون تومان می‌تواند برای شما هزینه داشته باشد.

فیلم تعویض مفصل لگن

در این بخش یک ویدیو به صورت انیمیشنی آورده‌ایم که تعویض مفصل لگن به صورت مرحله‌ای نمایش می‌دهد و شما می‌توانید ببینید در صورت انجام جراحی لگن دقیقا چه اقداماتی برای تعویض مفصل مصنوعی شما انجام خواهد شد.

مراقبت های بعد از عمل تعویض مفصل لگن

یکی از مهم ترین قسمت های هر عمل جراحی مربوط به مراقبت های پس از آن می باشد، در صورتی که شما بعد از عمل نسبت به نکات توصیه شده عملکرد خوبی نداشته باشید، ممکن است تمامی نتایح مثبتی که انتظار دارید از بین برود و این گونه عمل شما بی فایده خواهد شد.

مراقبت های رایجی و مهمی که شما باید انجام دهید شامل موارد زیر می باشد:

  • برداشتن گام های کوتاه
  • عدم قرار دادن پاها بر روی هم
  • خودداری از خم کردن مفصل ران هنگام انجام فعالیت ها
  • دوری از وارد آمدن فشار به بخیه ها
  • دوری از نشستن بر روی صندلی های کوتاه (البته در تکنیکهای جدید این امر برای بیماران مجاز است)

یکی دیگر از نکات مراقبتی مهم مربوط به بالا و پایین شدن از پله ها می باشد، بهترین کار این است که حداقل تا یک هفته این حرکت را نداشته باشید و پس از آن حتما از عصا یا واکر کمک بگیرید.

در نظر داشته باشید که این مراقبت ها بخش مهمی از روند جراحی و بهبودی شما می باشد که تاثیر زیادی در نتیجه جراحی دارد. خلاصه ای از آن ها شامل:

  • به منظور پیشگیری از خارج شدن ایمپلنت مفصل از خم شدن به جلو در هنگام نشستن، از نشستن بر روی صندلی با ارتفاع کم و از فشار آوردن به مفصل خودداری نمایید.
  • داروهایی که متخصص ارتوپدی تجویز می نمایید به صورت منظم و مرتب مصرف نمایید.
  • استفاده از واکر و عصا ضروری خواهد بود.

آیا ماندگاری مفصل مصنوعی همیشگی است؟

این جراحی جزو موفقیت آمیز ترین عمل هایی است که برای انسان انجام می شود، طی تجربیات ما و با توجه سابقه چندین ساله و جراحی هایی که بر روی بیماران انجام داده ایم، مفصل مصنوعی که در لگن استفاده می شود بین 15 الی 20 سال برای بیمار ماندگاری دارد.

نکته ای که در خصوص این عمل وجود دارد این است که تبحر جراح اهمیت بیشتری نسبت به جنس و شرکت سازنده پروتز دارد. یعنی اگر شما بهترین مارک پروتز را تهیه نمایید اما عمل شما توسط پزشکی بی تجربه انجام شود، نتیجه مثبتی به دست نخواهد آمد.

عوارض تعویض مفصل لگن

عوارض تعویض مفصل لگن

عوارض تعویض مفصل لگن

یکی دیگر از سوالات رایجی که بسیار از ما پرسیده می شود مربوط به عوارض این جراحی می باشد، در حالت کلی تمامی جراحی هایی که در هر یک از بخش های بدن صورت می گیرد دارای عوارض می باشد. اما بخش عطیمی از آن ها مربوط به خود شما و روند کار جراح دارد. یعنی که اگر تمامی مراحل جراحی به خوبی انجام شود و شما نیز نکات مراقبتی را به خوبی انجام دهید قطعا نتیجه مثبتی به دست می آید.

با این حال عوارضی که برای این جراحی وجود دارد شامل موارد زیر است:

در رفتگی مفصل مصنوعی از محل جراحی شده: در برخی از این موارد بدون نیاز به عمل جراحی امکان ترمیم وجود دارد.

درد در ناحیه مفصل مصنوعی: ممکن است به دلایل مختلف مانند عفونت و یا لقی پروتز ایجاد شود.

ایجاد شدن لخته های خونی در محل جراحی: پزشک با تجویز دارو های رقیق کننده خون، می تواند از حرکت لخته در بدن جلوگیری کند.

عفونت در محل جراحی: عفونت های جزئی با مصرف آنتی بیوتیک قابل درمان است، اما در صورتی که عفونت عمقی باشد فقط با برداشتن پروتز می توان از انتشار آن جلوگیری کرد.

طول متفاوت پاها نسبت به هم: این مورد کاملا به مهارت جراح بستگی دارد، باید پروتز به نجوی جایگزین شود که احتلافی در قد پاها ایجاد نشود.

خرد شدن استخوان در اطراف مفصل: در صورتی که ضربه ای شدید به مفصل وارد شود ممکن است استخوان های اطراف محل جراحی خورد شوند.

کلام آخر

در این مطلب تلاش کردیم تا شما را با تعویض مفصل لگن و جزئیات مربوط به آن آشنا نماییم. در آخر اگر می خواهید اطلاعات جزئی تری به دست آورید و به طور مثال در مورد هزینه تعویض مفصل لگن سوال دارید، می توانید با کلینیک خانه درد تماس بگیرید تا یک مشاوره رایگان داشته باشید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

پاسخ به سوالات متداول درباره تعویض مفصل لگن

انواع مختلف پروتزهای لگن کدامند؟

دو نوع اصلی پروتز لگن وجود دارد:

  • پروتزهای سیمانی: این نوع پروتز با استفاده از سیمان به استخوان لگن و فمور متصل می‌شود.
  • پروتزهای بدون سیمان: این نوع پروتز بدون استفاده از سیمان و با اتکا به رشد استخوان به داخل پروتز، در جای خود قرار می‌گیرد.
عمل تعویض مفصل لگن چقدر طول می‌کشد؟

معمولاً این عمل 1 تا 3 ساعت طول می‌کشد.

میزان موفقیت تعویض مفصل لگن چقدر است؟

میزان موفقیت این عمل بسیار بالا است. بیش از 90 درصد از بیمارانی که تحت عمل تعویض مفصل لگن قرار می‌گیرند، از نتایج آن راضی هستند.

چه زمانی می‌توانم بعد از تعویض مفصل لگن به حمام بروم؟

معمولاً شما می‌توانید 24 تا 48 ساعت بعد از عمل به حمام بروید.

آیا می‌توانم بعد از تعویض مفصل لگن تا آخر عمر بدون درد زندگی کنم؟

معمولاً بعد از این عمل، درد شما به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. با این حال، ممکن است گاهی اوقات درد خفیفی را تجربه کنید.

درمان قطعی سندروم تونل کارپال

درمان قطعی سندروم تونل کارپال

سندروم تونل کارپال به شرایطی گفته می شود که طی آن عصب مچ دست تحت فشار قرار می گیرد، این فشردگی موجب می شود تا شما علائمی مثل درد، سوزش، بی حسی و گزگز داشته باشید؛ این سندروم بیشتر در زنان و سنین 40 الی 60 سال دیده می شود. در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم بررسی نماییم که درمان قطعی سندروم تونل کارپال چیست و چگونه می توان علائم این بیماری را کنترل کرد.

بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان به این بیماری دچار شده است و به دنبال یک روش درمانی قطعی برای آن هستید، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

سندروم تونل کارپال چیست؟

درمان قطعی سندروم تونل کارپال در دست

سندروم تونل کارپال

تونل کارپال نام تونلی است که در مچ دست قرار دارد، استخوان های مچ دست به نوعی طراحی شده اند کخ فضای نیم دایره مانندی ایجاد می شود و اطراف و ستون این کانال را تشکیل می دهند. نوار های محکمی از بافت ‌هایی معروف به رباط عرضی کارپال سقف این کانال را تشکیل می ‌دهند.

تاندون هایی که شما برای خم کردن انگشتان خود از آن ها استفاده می کنید از تونل کارپال می گذرد و همینطور عصب‌ های مدیانی شما که مسئول احساسات هستند و ماهیچه‌ها را در دست و انگشتان شست شما کنترل می ‌کنند؛ تمامی آن ها از این کانال می گذرند. در صورتی که این عصب ها تحت فشار باشند و فشرده شوند، علائم این بیماری بروز پیدا می کند که در این شرایط باید نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید.

علل بروز سندروم تونل کارپال

شاید این سوال برایتان ایجاد شده باشد که چیزی موجب می شود تا افراد به این بیماری دچار شوند؟ به صورت کلی هر عاملی که سبب کم تر شدن فضای میانی و افزایش فشار تونل کارپال شود این بیماری ایجاد می شود.

از رایج ترین دلایلی که منجر به بروز این بیماری می شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

کوچک شدن تونل کارپال: در برخی از افراد تونل کارپال دستشان به صورت طبیعی از بقیه کوچک تر است، این موضوع سبب می شود زمانی که عصب دست آن ها تحت فشار قرار گرفت احتمال بروز بیماری بیشتر باشد.

سن: با بالا رفتن سن خطر ابتلا به سندورم تونل کارپال افزایش می یابد، بیشترین افرادی که به این بیماری مبتلا هستند بالای 30 سال دارند.

وزن: در صورتی که شما اضافه وزن زیادی داشته باشید بیشتر در معرض این بیماری قرار دارید.

جنسیت: به صورت کلی زنان سه برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند، این موضوع می تواند به این دلیل باشد که تونل کارپال در زنان به صورت طبیعی از مردان کوچک تر است.

آسیب ها: در صورتی که سابقه آسیب دیدگی در ناحیه مچ دست را دارید (به طور مثال شکستگی یا ضرب دیدگی) احتمال این که به این بیماری دچار شوید بیشتر است.

وضعیت سلامت: در صورتی که شما بیماری های زمینه ای نظیر دیابت، روماتیسم مفصلی و کم کاری تیروئید داشته باشید احتمال بروز این آسیب برایتان بیشتر است.

علاوه بر این موارد تغییرات هورمونی نیز می توانند سبب بروز بیماری باشند، در زنان در دوران بارداری یا در اوایل دوران یائسگی این خطر بیشتر است.

علائم سندروم تونل کارپال

سندروم تونل کارپال

علائم سندروم تونل کارپال

رایج ترین علائم این بیماری به شرح زیر است:

  • احساس سوزش
  • بی حسی در دستان
  • درد در ناحیه مچ و دست، که این درد تا ساعد، بازو و شانه شما پیش می‌رود.
  • ضعف

در چنین شرایطی اگر مچ دستتان را جرکت دهید و یا در حالت قرار گرفتن آن تغییری ایجاد دهید احتمالا علائم شما کم تر می شود.

دقت داشته باشید که این بیماری می تواند هر دو دست شما را درگیر کند، در طی این عارضه شکل دست شما نرمال است و در ظاهر مشکلی دیده نمی شود، اما علائم مربوط به درون دست می باشد.

احتمالا در ابتدا علائم بسیار خفیف هستند، اما به ندرت شدید می شوند و در هر زمانی آن ها را احساس می کنید. با این حال طی تجربیات ما سندورم تونل کارپال بیشتر در شب دیده می شود و گاهی علائم آن به حدی تشدید می شود که از خواب بیدار می شوید.

بیشترین علائم این بیماری مربوط به انگشت شست می باشد، به این صورت که هنگام گرفتن یا بلند کردن اشیا به سختی می توانید این کار را بکنید و با ضعف روبرو می شوید. به مرور زمان ماهیچه های شما ضعیف تر می شود و ممکن است اعصاب مدیانی به طور کامل آسیب ببینند.

درمان قطعی سندروم تونل کارپال چیست؟

درمان قطعی سندروم تونل کارپال

درمان قطعی سندروم تونل کارپال

چندین روش درمانی برای این عارضه وجود دارد که با توجه به وضعیتی که دارد پزشک یکی از آن ها را انتخاب می کند، به طور کلی قطعی ترین روش درمانی که وجود دارد جراحی است، اما گاهی ممکن است بتوانید از طریق سایر روش های درمانی به درمان خود کمک کنید.

خصوصا اگر در مراحل اولیه بیماری باشید و علائم شما خفیف باشد راحت تر می توانید از این روش ها استفاده کنید.

اسپیلنت ‌های مچ برای سندروم تونل کارپال

به کمک این اسپیلنت ها مچ دست شما در وضعیت ثابت قرار می گیرد و به این طریق از وارد شدن فشار به روی عصب جلوگیری می شود، اگرچه یک روش درمانی قطعی نمی باشد اما می تواند تا حد زیادی علائم شما را کاهش دهد.

معمولا توصیه ما به بیماران این است که برای یک ماه از اسپیلنت ها استفاده کنند، حتی اگر فقط شبانه روز آن ها را ببندید نیز کافی است.

همچنین بخوانید: درمان رگ به رگ شدن مچ دست

دارو ها

دارو هایی که برای درمان این بیماری تجویز می شوند شامل:

  • دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن به جهت تسکین درد
  • تزریق مستقیم استروئید در تونل کارپال دست، البته معمولا تا دو روز بعد از تزریق درد بسیاری خواهید داشت، اما پس از گذشت این مدت علائم شما بهبود می یابد. حتی در برخی بیماران دیده شده است که تا یک سال علائم آن ها برگشت نداشته است.

فیزیوتراپی

در فیزیوتراپی با انجام ورزش های خاص مچ دست شما تقویت خواهد شد، درمان هایی که در کنار فیزیوتراپی برای شما تجویز می شوند و به نوعی مکمل هستند بسیار است، برخی از آن ها شامل: ماساژ، یوگا، اولتراسوند، درمان دستی کایروپراکتیک و طب سوزنی می باشند.

ورزش درمانی

ورزش سندروم تونل کارپال

ورزش سندروم تونل کارپال

ما خیلی در خصوص این روش مطمئن نیستیم زیرا تاکنون ثابت نشده است که آیا این روش می تواند برای این بیماری موثر باشد یا نه، اما برخی از بیماران این تجربه داشته اند که با ورزش های مخصوص علائم در آن ها کمتر شده است. به طور کلی ممکن است ورزش هایی که برای نرم کردن عصب و تاندون استفاده می شود برای شما مفید باشد.

جراحی

در صورتی که علائم شما بسیار جدی و حاد باشد، احتمالا سایر روش های درمانی برایتان نتیجه نخواهد داشت و لازم است تا از جراحی استفاده شود، خوشبختانه در بیشتر موارد جراحی علائم بیماری را به طور کامل از بین می رود و می توان گفت درمان قطعی سندروم تونل کارپال جراحی است.

معمولا روش جراحی که برای این بیماری استفاده می شود به کمک آرتروسکوپی است، این روش عوارض بعد از عمل را کاهش می دهد و روند بهبودی سریع تر می شود.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با درمان قطعی سندروم تونل کارپال آشنا نماییم. در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که اگر شما سریعا و هنگام مشاهده علائم اولیه برای درما اقدام کنید، قطعا با استفاده از روش های ساده تر نیز می توانید روند درمان را پیش بگیرید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با این بیماری، علائم، علت و روش های درمان آشنا نماییم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

عمل استئوتومی زانو

عمل استئوتومی زانو

عمل استئوتومی زانو به عمل هایی گفته می شود که با بریدن استخوان و برداشتن قسمت هایی از آن امتداد استخوان اصلاح می شود. در طی این جراحی زاویه استخوان قابل تغییر است و از این رو برای درمان عارضه هایی مثل پای پرانتزی یا زانو ضربدری گزینه مناسبی می باشد.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا با جزئیات بیشتری به بررسی این روش بپردازیم و ببینیم که عمل استئوتومی زانو برای چه افرادی مناسب است و روش کار چیست، بنابراین اگر قصد انجام این عمل را دارید و می خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص آن داشته باشید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

آشنایی بیشتر با عمل استئوتومی زانو

عمل استئوتومی زانو

استئوتومی زانو

به صورت کلی به هرگونه جراحی که در طی آن استخوان ها برش داده شود و تغییر شکل استخوان ایجاد شود عمل استئوتومی گفته می شود. در اغلب موارد در استئوتومی زانو، هر دو ناحیه تیبیا و فمور برش و سپس تغییر شکل داده می شوند تا به درمان زانو درد و فشار در مفصل زانو کمک شود. معمولا در این جراحی با استفاده از ابزار مخصوص استخوان بریده می شود و به دو قسمت تشکیل می شود.

پس از برش استخوان، تغییرات و ترمیم های مورد نیاز انجام می شود که می تواند ترمیم مفصل آسیب دیده، کوتاه یا بلند کردن استخوان، تغییر زاویه و … باشد. سپس برای جوش دادن استخوان های بریده شده می توان از وسیله هایی نظیر فیکساتور ها، پیچ، پلاک و گچ استفاده کرد.

از رایج ترین موارد استفاده از این عمل برای افرادی است که به آرتروز زانو دچار هستند، اگر فرد در مراحل اولیه آرتروز زانو باشد و تنها یک سمت از مفصل آسیب دیده باشد، به کمک این جراحی فشار و وزن از روی مفصل برداشته می شود و به این طریق تسکین درد و بهبودی حرکت برای بیمار رخ می دهد که برای انجام این عمل باید نزد متخصص زانو در تهران مراجعه کنید.

این جراحی برای کسانی مناسب تر است؟

  • بیمارانی که پاهای پرانتزی دارند
  • افرادی که اضافه وزن ندارند
  • بیمارانی که زیر ۶۰ سال سن دارند
  • کسانی که سبک زندگی سالمی دارند
  • کسانی که در ناحیه زیر کشکک زانو درد احساس می کنند
  • کسانی که یک طرف از زانوهایشان دچار آسیب دیدگی شده است
  • بیماران باید بتوانند زانوی خود را به میزان ۹۰ درجه خم کنند
  • بیمارانی که به روماتیسم مفصلی مبتلا نیستند

به طور کلی این جراحی برای افرادی مناسب است که لاغر هستند و سن زیادی ندارند، بهترین گزینه بیمارانی می باشند که تنها در یک احساس درد دارند و در بخش هایی از زیر کاسه زانو دردی ندارد. همچنین اگر درد شما با ایستادن های طولانی و انجام فعالیت بیشتر می شود این جراحی گزینه مناسبی است.

مزایا و معایب جراحی استئوتومی زانو

عمل استئوتومی زانو برای زانو پرانتزی

مزایا و معایب عمل استئوتومی زانو

هدف اصلی از انجام این جراحی شامل موارد زیر است:

  • انتقال فشار از روی قسمت آسیب دیده زانو به قسمت سالم تر
  • اصلاح تراز و آرایش زانو
  • افزایش طول عمر مفصل زانو

از مزایا اصلی استفاده از این روش می توان به حفظ آناتومی زانو و به تاخیر افتادن جراحی تعویض مفصل زانو برای چند سال اشاره کرد، دیگر مزایا آن در این است که افرادی که تحت جراحی استئوتومی زانو قرار می گیرند هیچ محدودیتی برای انجام کار های فیزیکی خود ندارند و به راحتی می توانند تمامی فعالیت های مورد علاقه خود را انجام دهند.

اما مسلما این عمل بدون عبب نمی باشد و معایبی نیز به دنبال دارد، از معایب این جراحی می توان به این مورد اشاره کرد که بروز درد در مقایسه با جراحی کامل و نیمه مشخص نیست، طول دوران نقاهت بیشتر است زیرا که فرد باید برای مدت زیادی باید وزن خود را بر روی یک زانو قرار دهد.

روند جراحی استئوتومی

این جراحی بین یک الی دو ساعت طول می کشد، پس از ببهوشی بیمار جراح برشی در قسمت های جلویی کاسه زانو ایجاد می کند، زیر کنترل عکس با پین محل برش استخوان تعیین شده و برش در استخوان به صورت ناکامل زده می شود. لبه استخوان در حد نیاز بلز میشود و فضای ایجاد شده با گرافت استخوانی پر می گردد.

محل مورد نیاز به کمک پیچ و پلاک فیکس می شود و تا زمان بهبودی باید از این قسمت مراقبت شود. البته در برخی موارد به جای باز شدن استخوان ها لبه ی آن ها بسته می شوند. این موضوع بستگی به شرایط بدنی بیمار دارد. در آخر پس از اتمام روند جراحی بیمار به اتاق ریکاوری برده می شود تا تحت نظر باشد.

عموما پس از عمل، جراح زانو را در زانوبند، آتل یا حتی گچ قرار می دهد تا از این طریق روند درمان سریع تر شود. از طرفی دیگر به کمک این کار از صدمات احتمالی که ممکن است به زانو وارد شود جلوگیری شود. حتی در بسیاری موارد جراحی برای مدتی استفاده از عصا را الزامی می کند.

مراقبت های عمل استئوتومی زانو قبل از جراحی

برخی نکات وجود دارند که لازم است شما قبل از جراحی با آن ها آشنا باشید، این موارد شامل:

  • انجام آزمایش های مربوط به قلب
  • بررسی وضعیت بیمار و سوابق پزشکی او و اطلاع از دارو های خاصی که مصرف می کند
  • از نظر هر گونه بیماری عفونی بررسی شوید تا ریسک عفونت پس از عمل پایین بیاید
  • انجام رادیوگرافی ایستاده از اندام های تحتانی و نیمرخ زانو

مراقبت های عمل استئوتومی زانو پس از جراحی

عمل استئوتومی

درد بعد از عمل استئوتومی

به همان صورت که قبل از عمل نکاتی وجود دارد که شما باید رعایت کنید، بعد از جراحی نیز به همین شکل است؛ اگر می خواهید دوران نقاهت کوتاه تری داشته باشید و روند بهبودی در شما زودتر طی شود لازم است تا برخی کار ها را انجام دهید:

  • مصرف داروهای مسکن و رقیق کننده خون طبق دستور پزشک
  • استفاده از کمپرس آب سرد برای کاهش تورم
  • توجه کنید که هنگام استحمام باید زخم پوشیده شود تا آب به هیچ وجه به زخم نفوذ نکند
  • یک روز پس از جراحی بیمار باید بتواند بایستد و زانوی خود را خم کند
  • استفاده از زانوبندهای مخصوص به مدت ۱ تا ۳ هفته
  • انجام فیزیوتراپی به صورت منظم به مدت ۲ تا ۴ هفته
  • استفاده از واکر به مدت ۱ ماه اجباری است
  • عدم انجام فعالیت های سنگین برای یک مدت مشخص
  • تا چند روز پس از جراحی، نباید پاها به صورت آویزان قرار بگیرند؛ قرار دادن یک بالشت زیر پا می تواند برای بالا نگه داشتن پا کمک کننده باشد
  • پس از جراحی، بیمار نباید یک دوره بی تحرکی طولانی مدت داشته باشد
  • رانندگی به مدت ۴ تا ۶ هفته آسیب زننده است
  • برنامه غذایی مناسب در دوران نقاهت پس از جراحی ضرورت دارد؛ مواد غذایی حاوی فیبر برای این دوران توصیه می شود
  • همچنین در صورتی که کار شما به صورت پشت میزی است، پس از 2 الی 4 هفته می توانید به کار خود بازگردید. اما در مورد بیمارانی که کاراشان وابسته به زانو است و به نوعی در حین کار فعالیت بدنی زیادی دارند باید سه ماه استراحت داشته باشند.

نتیجه گیری

در این مقاله شما را با عمل استئوتومی زانو و تمامی جزئیات مربوط به آن آشنا کردیم. همان طور که مطالعه کردید این جراحی برای همه مناسب نمی باشد و برخی از افراد کاندید های مناسبی می باشند. تنها کسی که می تواند به خوبی تشخیص دهد آیا این عمل برایتان مفید است یا نه فوق تخصص زانو می باشد، بنابراین برای تشخیص دقیق تر حتما نزد پزشک مراجعه نمایید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

رباط صلیبی قدامی

رباط صلیبی قدامی چیست؟

رباط صلیبی قدامی یکی از اجزای زانو می باشد که دقیقا در وسطی آن قرار گرفته است و جزو مهم ترین قسمت ها می باشد. از مهم ترین وظایف این رباط می توان به تثبیت مفصل زانو اشاره کرد.

به صورت کلی رباط ها بافت های محکمی هستند که می توانند دو استخوان را به یکدیگر متصل کنند، رباط صلیبی قدامی نیز استخوان ران به استخوان های ساق پا متصل می کند و به این طریق از حرکت رو به جلوی این استخوان جلوگیری می شود.

شایع ترین صدماتی که موجب آسیب دیدگی این رباط می باشد ورزش است، زیرا در ورزش معمولا ضربه یا توقف های ناگهانی بسیار ایجاد می شود و به این طریق این رباط دچار آسیب می شود.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا با جزئیات بیشتری این رباط زانو را بررسی نماییم و ببینیم که علت و علائم آسیب دیدگی آن چیست و در صورت بروز آسیب چگونه می توان آن را درمان کرد. بنابراین اگر به دنبال اطلاعات بیشتری در خصوص این بخش هستید تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

آناتومی زانو از نمای جلو

آناتومی زانو

رباط قدامی و خلفی

به جهت آشنایی بیشتر شما با رباط صلیبی زانو لازم است که در ابتدا شما را با آناتومی زانو آشنا کنیم. برای تشکیل شدن مفصل زانو سه استخوان در کنار یکدیگر قرار می گیرد که عبارتند از: استخوان ران (فمور)، استخوان ساق (درشت نی یا تیبیا) و کاسه زانو (کشکک یا پاتلا).

تمامی این استخوان ها به کمک رباط ها به هم متصل می شوند، در زانو چهار رباط اصلی وجود دارد که تمامی آن ها همانند طنابی محکم عمل می کنند و به این طریق استخوان ها و زانو در کنار هم ثابت می شوند.

رباط های جانبی

این رباط ها جوانب یا همان طرفین زانو قرار دارند، رباط جانبی داخلی در درون زانو و رباط جانبی خارحی در بیرون قرار دارد. به کمک این رباط ها حرکات جانبی زانو کنترل می شود و مانع از حرکات اضافی خواهد شد.

رباط های صلیبی

این رباط ها در بخش درونی مفصل زانو قرار دارند، رباط صلیبی قدامی در جلو و رباط صلیبی خلفی در عقب قرار دارد که همانند ضربدر یکدیگر را قطع می کنند. در حقیقت رباط های صلیبی حرکات زانو را به جلو و عقب کنترل می کنند، این رباط ها مانع از بیرون لغزیدن استخوان درست نی و بیرون زدن آن نسبت به استخوان ران می شود و این گونه پایداری زانو افزایش می یابد.

پارگی رباط صلیبی قدامی

عکس پارگی رباط صلیبی

پارگی رباط صلیبی

در بالا در خصوص این رباط توضیح دادیم، در این جا اشاره می کنیم که یکی از بارز ترین مشکلاتی که برای این رباط ایجاد می شود پارگی آن است، در صورتی که شما به پارگی رباط صلیبی قدامی دچار شوید لازم است که با کوچکترین علائم و درد حتما نزد فوق تخصص زانو در تهران مراجعه نمایید؛ زیرا در صورت بروز آسیب در این بخش تمامی عملکرد زانوی شما مختل می شود.

بیشترین افرادی که در معرض پارگی رباط زانو قرار دارند ورزشکاران هستند، البته این مورد را هم باید توجه داشته باشید که تقریبا نصف بیشتر آسیب های رباط قدامی به خاطر آسیب‌ های دیگری می‌ باشد که به ساختار زانو شما وارد شده است. آسیب‌ هایی همچون آسیب دیدگی غضروف مفصلی زانو.

زمانی که شما به هر دلیلی به پارگی رباط صلیبی دچار می شوید، قادر نخواهید بود که فعالیت های روزانه خود را همانند قبل انجام دهید و احتمالا در اکثریت مواقع برای درمان به جراحی احتیاج است.

به طورکلی شدت و درجات آسیب رباط صلیبی جلویی (قدامی) شامل:

  • درجه ۱: پارگی خفیف است. ناپایداری وجود ندارد و میزان خونریزی پایین است.
  • درجه۲: خونریزی وجود دارد و پارگی ناقص است. به دلیل پارگی ناقص تاحدودی بی ثباتی وجود دارد.
  • درجه ۳: از هم گسیختگی فیبرها کامل است (پارگی کامل).

علت آسیب دیدگی رباط صلیبی زانو

دلایل متنوعی ممکن است منجر به بروز این آسیب در فرد شوند، با توجه به این که زانو جزو مهم ترین قسمت های بدن است و در هر فعالتی عمکلرد واضحی دارد، بنابراین خطر آسیب دیدگی آن بالا است.

از جمله رایج ترین دلایلی که منجر به آسیب دیدگی رباط صلیبی قدامی در زانو می شود می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تغییر ناگهانی به خاطر توقف ناگهانی
  • کم کردن سرعت در حین دویدن
  • فرود اشتباهی از یک پرش
  • تصادف و برخورد مستقیم دو نفر( مسابقات فوتبال)

در صورتی که به پارگی رباط صلیبی زانو دچار شوید، احساس اولیه که متوجه آن می شوید این است که زیر پایتان خالی می شود. پس از آن بعد از گذشت چند ساعت متوجه درد و کبودی در ناحیه آسیب دیده می شوید، اینجا زمانی است که شما باید حتما نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید تا وضعیتتان بدتر نشده است.

همچنین در صورتی که به آسیب های ورزشی متعددی دچار می شوید توصیه می کنیم مقاله پیشگیری از آسیب های ورزشی را مطالعه نمایید.

علائم و نشانه های پارگی رباط صلیبی

اندازه رباط صلیبی

رباط های زانو

شاید این سوال برایتان ایجاد شده باشد که علائم اصلی پارگی این رباط چیست؟ ما در بالا به درد و کبودی اشاره کردیم، اما این مورد جزو نشانه های ثابتی است که برای بیشتر آسیب های زانو ایجاد می شود. بنابراین ممکن است تشخیص برای شما کمی سخت باشد.

اگر بخواهیم به صورت دقیق تر به علائم پارگی و آسیب دیدگی این رباط اشاره کنیم می توان موارد زیر را نام برد:

  • عدم توانایی تحمل وزن بدن و احساس بی‌ثباتی در زانو
  • تورم و قرمزی شدید در ناحیۀ آسیب‌دیده
  • درد شدید و عدم توانایی در ادامه دادن مسیر حرکت
  • از دست دادن دامنۀ حرکتی

همچنین اگر بازهم با توجه به موارد بالا نمی توانید تشخیص دهید که به این آسیب دچار شده اید یا نه، بهترین کار این است که بلافاصله پس از ضربه و آسیب نزد پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک با معاینه بالینی و خم کردن زانو، میزان حرکت استخوان های ران و ساق پا را بررسی می کند و در صورت آسیب متوجه آن خواهد شد.

البته به جهت تشخیص دقیق تر احتمالا از شما خواسته می شود تا برخی عکس برداری ها را انجام دهید، که در این صورت شدت پارگی نیز به طور دقیق مشخص می شود.

جراحی رباط صلیبی قدامی زانو

جوش خوردن رباط صلیبی

عمل رباط صلیبی

همان طور که در مطالب بالا اشاره کردیم، بهترین روش درمانی که برای این آسیب وجود دارد جراحی می باشد، خصوصا اگر رباط صلیبی زانو شما پاره شده باشد، عمل رباط صلیبی تنها گزینه ای است که می توانید از آن استفاده کنید.

این جراحی را هم می توان به کمک دستگاه آرتروسکوپ با برش های کوچک انجام داد و هم از جراحی پیوند کمک گرفت. عموما در بیشتر موارد روش آرتروسکوپی زانو مورد استفاده قرار می گیرد، از مزایا استفاده از این روش می توان به درد کمتر بعد از عمل و دروان نقاهت کوتاه تر اشاره کرد.

البته در برخی مواقع ممکن است زانوی شما التهاب داشته باشد، در چنین شرایطی لازم است که در ابتدا صیر کرد تا میزان التهاب کم شود و پس از آن عمل جراحی را انجام داد.

در صورتی که احتیاج به پیوند باشد، این پیوند همانند داربست برای ایجاد رباط جدید عمل خواهد کرد، برای این عمل معمولا از ناندون های کشکک زانو کمک گرفته می شود. البته گزینه های متعدد دیگری نیز وجود دارد که تنها بنابر تشخیص جراح مشخص می شود.

مدت زمان بهبودی پس از جراحی رباط زانو

اگر جراحی برای شما استفاده شده باشد، پس از عمل برای رسیدن به روند بهبود بین 6 تا 9 ماه زمان احتیاج است. این مورد را باید در نظر داشته باشید که بهبودی برای شما به تدریح اتفاق خواهد افتاد.

معمولا در سه هفته اول تمرکز بر روی افزایش دامنه حرکتی زانو می شود، رباط جدید برای بهبود به زمان احتیاج دارد و نباید توقع پیشرفت ناگهانی داشته باشید.

شما پس از سه هفته می توانید راه رفتن را شروع کنید، اما اگر اهل ورزش هستید باید این مورد را به خاطر بسپارید که زمان زیادی لازم است تا شما بتوانید همانند قبل به زانوی خود فشار بیاورید.

در صورتی که نیاز است سریعا ورزش خود را از سر بگیرید، پیشنهاد ما به شما این است که از فیزیوتراپی استفاده کنید، در فیزیوتراپی تمریناتی به شما آموزش داده می شود که به کمک آن ها زانوی شما تقویت می شود و قدرت عملکرد بهتری به دست خواهید آورد.

نتیجه گیری

در این مقاله شما را با رباط صلیبی قدامی زانو آشنا کردیم، در آخر این موضوع را داشته باشید که افرادی که به آسیب دیدگی این رباط دچار می شوند، بیشتر از سایرین در خطر ابتلا به آرتروز قرار دارند. بنابراین اگر می خواهید از عوارض آسیب دیدگی این رباط در امان باشید، لازم است که گزینه های درمانی را با جدیت دنبال کنید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

کشیدگی و پارگی تاندون پا

کشیدگی و پارگی تاندون پا

تاندون ها دارای بافت فیبری هستند که عضلات را به استخوان متصل می کنند، عموما نیرویی که به تاندون ها وارد می شود بیشتر از 5 برابر وزن بدن است، بنابراین ممکن است در برخی موارد نادر به دلیل فشار هایی که وارد می شود شما به کشیدگی و پارگی تاندون پا دچار شوید.

در این میان شایع ترین آسیب تاندون ها مربوط به پارگی تاندون آشیل است، در صورتی که این تاندون دچار آسیب شود فرد به مشکلات بسیاری دچار می شود و درد زیادی را متحمل خواهد شد.

چنانچه که شما به پارگی تاندون پا دچار شوید، اولین علائمی که آن را احساس می کنید درد است، پس از آن اگر سریعا اقدامات لازم جهت درمان انجام نشود، احتمالا برای حرکت دادن پای خود نیز دچار مشکل می شوید؛ بنابراین بسیار مهم است که در صورت بروز آسیب سریعا نسبت به درمان اقدام کنید.

ما در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت دقیق تر و با جزئیات بیشتری در خصوص پارگی تاندون پا صحبت کنیم؛ بنابراین اگر احساس می کنید به این آسیب دچار شده اید و به دنبال اطلاعات بیشتر در خصوص آن هستید توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

درجه پارگی تاندون پا

درجات پارگی تاندون پا

درجات پارگی تاندون پا

به جهت درمان پارگی، در ابتدا بررسی می شود که شدت پارگی تا چه اندازه می شود؛ عموما پارگی تاندون های پا در یکی از سه درجه های زیر می باشد:

درجه ۱: تاندون دچار کشیدگی زیاد می‌شود.

درجه ۲: تاندون به طور جزئی دچار پارگی شده است اما برخی فیبرهای تاندون سالم باقی مانده‌اند.

درجه ۳: تاندون به طور کامل پاره شده است.

بهترین کار این است که بلافاصله پس از آسیب دیدگی تاندون پا، نزد فوق تخصص ارتوپد مراجعه نمایید تا وضعیت پای شما بررسی شود؛ بسیار مهم است که تشخیص درست انجام شود که درجه آسیب دیدگی شما تا چه حد می باشد.

در ادامه در خصوص روش های درمانی و تاثیر درجه پارگی بر روی انتخاب نوع درمان بیشتر صحبت می کنیم.

همچنین بخوانید: علت درد پاشنه پا چیست؟

علائم کشیدگی و پارگی تاندون پا

علائم کشیدگی تاندون پا

علائم کشیدگی و پارگی تاندون پا

پارگی تاندون پا معمولا پس از آسیب دیدگی های مربوط به ضربات ناگهانی به پا یا مچ اتفاق می افتد. به طور مثال اگر در حین پریدن پای شما پیچ بخورد، موقع دویدن استپ ناگهانی داشته باشید و یا در ورزش هایی مثل فوتبال ضربه به پا وارد شود.

در چنین شرایطی احتمال پارگی تاندون پا بسیار زیاد است، بیشترین پارگی مربوط به تاندون آشیل است، تاندون آشیل حدود سانتی متر بالاتر از استخوان پاشنه پا قرار دارد و در معرض آسیب های بسیاری قرار دارد.

با توجه به این که گردش خون در این قسمت ضعیف است بنابراین بافت های فیبری دارای آسیب پذیری بیشتری هستند، در صورتی که پارگی تاندون آشیل دچار شوید معمولا در قسمت های پایین پای خود صدای تق تق می شنوید.

عمولا بارز ترین علائمی که نشان می دهد تاندون های پای شما پاره شده است شامل موارد زیر است:

  • درد در قسمت پایین پا
  • تورم در پا و ساق پا
  • کبودی و دررفتگی در قسمت پایین پا
  • مشکل در راه رفتن و ایستادن روی پا
  • ناتوانی در حرکت دادن انگشتان و مچ پا

پارگی تاندون چگونه تشخیص داده می شود؟

زمانی که شما با توجه به علائمی که دارید نزد پزشک مراجعه می کنید، در ابتدا در خصوص علائم و نحوه آسیب دیدگی از شما سوال پرسیده می شود. همچنین بهتر است در خصوص تمامی سوابق و دارو هایی که مصرف می کنید صحبت کنید.

پس از آن پزشک پای شما را در جهات مختلف بررسی می کند، به جهت تشخیص دقیق و بررسی شدت آسیب دیدگی اقدامات زیر را باید انجام دهید:

عکس‌برداری به وسیله اشعه ایکس: اگر تاندون شما به طور کامل از استخوان جدا شده باشد در این عکس‌ ها مشخص می‌شود.

ام آر ای: در این روش از تاندون شما عکس‌ برداری می‌ شود. ممکن است به شما مایعی داده شود تا عکس واضح‌ تری گرفته شود. اگر شما نسبت به مایع کنتراست حساسیت دارید باید به پزشک خود اطلاع دهید. با وسایل فلزی نباید وارد اتاق ام آر آی شوید زیرا ممکن است باعث بروز آسیب‌ دیدگی‌ های جدی شود. اگر شما هر گونه وسیله فلزی همراه یا در بدن خود دارید باید به پزشک اطلاع دهید.

سونوگرافی: در این روش از امواج صوتی برای عکس‌ برداری از تاندون شما و دیدن آن روی مانیتور استفاده می‌ شود. در عکس‌ های سونوگرافی، پارگی تاندون مشخص می‌ شود.

بیشتر بخوانید: پیچ خوردگی مچ پا از علائم تا بهترین روش های درمان

درمان کشیدگی و پارگی تاندون پا خانگی و جراحی

درمان پارگی تاندون پا

مراقبتهای بعد از کشیدگی تاندون پا

برای درمان پارگی تاندون پا، فارق از این که پارگی در کدام قسمت رخ داده است شما این امکان را دارید تا با استفاده از روش های خانگی به تسکین درد و جلوگیری از التهاب کمک کنید. عموما روش های خانگی که توصیه می شود تا بلافاصله پس از آسیب انجام دهید به شرح زیر است:

  • استراحت به قسمت آسیب دیده
  • استفاده از یخ بر روی محل آسیب دیده

به این منظور تعدادی یخ را درون یک کیسه قرار دهید و آن را برای بیست دقیقه بر روی محل آسیب قرار دهید، دقت داشته باشید که نباید یخ به طور مستقیم با پوست شما تماس داشته باشد.

  • باندپیچی محل آسیب

برای کاهش التهاب استفاده از باند پیچی می تواند بسیار مفید باشد، البته دقت داشته باشید که نباید بانداژ را به حدی محکم ببندید که مانع از خون رسانی شود.

  • بالا نگه داشتن محل آسیب دیده

به جهت کاهش تورم بهترین کار این است که قسمت آسیب دیده را بالاتر از سطح قلب نگه دارید. به این منظور می توانید یک یا چند بالشت در زیر پای خود قرار دهید

جراحی تاندون پاره شده پا

در بالا در خصوص درجات پارگی توضیح دادیم، اگر پارگی تاندون شما مربوط به درجه سه باشد، تنها راه درمانی که باقی می ماند جراحی است.

عموما جراحی به این صورت است که بافت آسیب دیده برداشته می شود و به این کار آزادسازی تاندون گفته می شود, این جراحی با بریدن دقیق غلاف تاندون صورت می گیرد. هنگام باز شدن غلاف، جراح بافت آسیب دیده را از دور تاندون بر می دارد.

اما برای افرای که یک تاندون در طول خود دچار پارگی شده باشد، ممکن است عمل‌ ترمیم تاندون مورد نیاز باشد.

مراقبت‌های بعد از کشیدگی تاندون پا

کشیدگی تاندون پا می‌تواند آسیب دردناکی باشد که به زمان و مراقبت مناسب برای التیام نیاز دارد. برای اینکه با مراقبت‌های کشیدگی تاندون پا آشنا شوید در اینجا مراحلی را که می‌توانید برای بهبودی سریع‌تر و کاهش خطر عوارض انجام دهید، آورده شده است:

استراحت:

مهم‌ترین کاری که می‌توانید بعد از کشیدگی تاندون انجام دهید، استراحت دادن به پا است. از فعالیت‌هایی که باعث درد می‌شود، خودداری کنید. تا زمانی که بتوانید بدون درد راه بروید، از عصا یا واکر استفاده کنید.

یخ:

برای کاهش درد و التهاب، هر 20 تا 30 دقیقه یک بار به مدت 15 تا 20 دقیقه یخ را روی ناحیه آسیب‌دیده قرار دهید. از یک بسته یخ یا کیسه‌ای پر از یخ استفاده کنید و آن را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید.

فشرده‌سازی:

برای کمک به کاهش تورم، ناحیه آسیب‌دیده را با یک باند الاستیک یا بانداژ فشرده کنید. مراقب باشید که بانداژ خیلی سفت نباشد، زیرا می‌تواند جریان خون را مختل کند.

بالا نگه داشتن پا:

تا حد امکان پای خود را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارید. این به کاهش تورم کمک می‌کند.

دارو:

مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.

فیزیوتراپی:

پس از اینکه درد و التهاب اولیه فروکش کرد، پزشک شما ممکن است فیزیوتراپی را برای کمک به بهبود دامنه حرکت، قدرت و انعطاف‌پذیری شما تجویز کند.

بازگشت تدریجی به فعالیت:

هنگامی که درد شما از بین رفت و قدرت و انعطاف‌پذیری خود را بازیافتید، می‌توانید به تدریج فعالیت‌های خود را از سر بگیرید. با احتیاط شروع کنید و به مرور زمان شدت و مدت فعالیت خود را افزایش دهید.

مراقب چه چیزی باشید:

  • افزایش درد، تورم یا قرمزی
  • تب
  • مشکل در راه رفتن
  • ضعف یا بی حسی در پا

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

چه مسکن هایی می توانم مصرف کنم؟

پارگی تاندون پا

پارگی تاندون پا

یکی از سوالاتی که اکثر بیماران از ما می پرسند مربوط به به داروهایی است که می توانند مصرف کنند. در این خصوص گزینه های زیر پیشنهاد می شود:

دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی

این دارو ها را هم می توانید بدون نسخه پزشک تهیه کنید و هم با تجویز پزشک. این مورد را در نظر داشته باشید که داروهای ضد التهابی ممکن است سبب خون ریزی معده یا بروز برخی از مشکلات کلیوی شوند. بنابراین همیشه باید در صورت نیاز به مصرف دارو های ضدالتهابی غیر استروئیدی با پزشک مشورت کنید.

استامینوفن

این دارو رایج ترین مسکنی است که برای کنترل درد بیماران تجویز می شود، البته شما این امکان را دارید که آن را بدون نیاز به نسخه تهیه کنید، اما بهتر است در خصوص میزان و نحوه مصرف از پزشک خود سوال کنید.

تزریق استروئید

این گزینه باعث کاهش درد و التهاب شده و به درمان پارگی‌های جزئی کمک می‌ کند.

کلام آخر

در این مقاله در خصوص کشیدگی و پارگی تاندون پا و جزئیات مربوط به آن صحبت کردیم؛ اشاره کردیم که درجات پارگی به سه قسمت تقسیم می شود، در صورتی که آسیب دیدگی شما از نوع درجه یک و دو باشد، این امکان را دارید که به کمک روش های بدون جراحی برای درمان اقدام کنید.

اما اگر پارگی تاندون پا به صورت کامل رخ داده باشد، تنها گزینه ای که برایتان باقی می ماند استفاده از جراحی است. بنابراین به جهت انتخاب نوع روند درمان باید نزد پزشک متخصص مراجعه کنید تا با معاینه فیزیکی و نوشتن عکس برداری، وضعیت آسیب دیدگی مشخص می شود.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هر گونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

پاسخ به سوالات متداول درباره کشیدگی تاندون پا

آیا می‌توانم هنگام کشیدگی تاندون پا رانندگی کنم؟

اگر کشیدگی تاندون پا شما شدید باشد و رانندگی برای شما دردناک باشد، نباید رانندگی کنید. اگر می‌توانید بدون درد رانندگی کنید، رانندگی اشکالی ندارد.

چه زمانی می‌توانم به فعالیت‌های ورزشی عادی خود بازگردم؟

شما باید قبل از بازگشت به فعالیت‌های ورزشی عادی خود، صبر کنید تا درد و التهاب شما به طور کامل فروکش کند و قدرت و انعطاف‌پذیری خود را بازیابی کنید. پزشک شما یا فیزیوتراپ شما می‌توانند به شما کمک کنند تا یک برنامه مناسب برای بازگشت تدریجی به فعالیت‌های خود ایجاد کنید.

بهبودی کشیدگی تاندون پا چقدر طول می‌کشد؟

مدت زمان بهبودی از کشیدگی تاندون پا بسته به شدت آسیب متفاوت است. اکثر کشیدگی‌ها طی چند هفته تا چند ماه بهبود می‌یابند. با این حال، برخی از کشیدگی‌های شدیدتر ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا به طور کامل بهبود یابند.

دوران نقاهت عمل تعویض مفصل زانو

دوره نقاهت عمل تعویض مفصل زانو چقدر است؟

تعویض مفصل زانو یکی از گزینه های جراحی زانو است که در طی آن، مفصل زانو با پروتز جایگزین می شود. با توجه به این موضوع و این که یک پروتز مصنوعی درون زانو قرار می گیرد، بسیاری تصور می کنند که دوران نقاهت عمل تعویض مفصل زانو بسیار سخت و طولانی است.

از این رو تصمیم گرفتیم تا در این مطلب از کلینیک خانه درد بررسی نماییم که پس از عمل دقیقا چه اتفاقاتی می افتد و دوران نقاهت بیمار به چه صورت است. بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان قصد انجام این عمل را دارید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

زمان بهبودی برای عمل پروتز زانو چقدر است؟

جراحی تعویض مفصل زانو

جراحی مفصل زانو

در همین ابتدا باید بیان کنیم که زمان بهبودی و دوران نقاهت برای تمامی بیماران یکسان نیست و این موضوع وابسته به عوامل مختلفی می باشد. مهم ترین موضوعی که در خصوص این موضوع وجود دارد چگونگی مراقبت های شما بعد از عمل می باشد. علاوه بر آن سن بیمار و وضعیت سلامتی نیز تاثیر بالایی دارد.

به صورت کلی پس از دوازده هفته بیمار این توانایی را به دست می آورد که کارهای روزانه خود را از سر گیرد؛ اما به صورت کلی زمانی که این عمل را نزد متخصص زانو در تهران انجام می دهید، یک سال زمان لازم است تا شما به مفصل زانوی جدید عادت کنید و بتوانید همانند قبل شوید.

همچنین خواندن مقاله عمل پروتز زانو چگونه انجام می شود؟ می تواند برای شما مفید باشد.

دوران نقاهت عمل تعویض مفصل زانو

عمل پروتز زانو

دوران نقاهت جراحی زانو

در ادامه بررسی می کنیم که از روز جراحی تا چندین هفته پس از آن دوران نقاهت بیمار به چه صورت طی می شود.

روز جراحی

در روز جراحی زمانی که به اتقاق عمل میریود، برای چند ساعت عمل شما طول خواهد کشید، پس از آن چند ساعتی باید در اتاق ریکاوری بمانید تا اثرات دارو های بیهوشی از بدن خارج شود، زمانی که سطح هوشیاری شما به میزان مناسب رسیده باشد، اجاره مرخصی داده می شود.

البته در صورتی که شما جراحی خود را در بیمارستان ها انجام دهید، به احتمال زیاد لازم است که برای یک الی دو شب در بیمارستان بمانید. که در این موارد وضعیت شما توسط پرستاران بررسی می شود و تمامی نکات مراقبتی لازم توضیح داده خواهد شد.

بعد از جراحی

پس از جراحی، یکی از شکایت هایی که اکثر بیماران دارند مربوط به درد است، البته این درد با داروی مسکن تسکین می یابد. به همین دلیل توصیه می کنیم مسکن های تجویز شده را سر ساعت مصرف کنید.

در روز اول احتمالا نفس های شما کمی کوتاه می شود که این موضوع مربوط به دارو های بیهوشی می باشد و جای نگرانی ندارد. تنها کاری که شما باید انجام دهید این است که سرفه کنید و نفش های عمیق بکشید تا از این طریق ریه های شما پاک شود.

همچنین هرگز به سراغ مصرف دارو های رقیق کننده خون نروید، زیرا خطر لخته شدن خون وجود دارد.

فردای روز جراحی

در اینجا توصیه می شود که بیمار حتی اگر شده است چند قدم، اما با مفصل خود راه برود. قطعا انجام چنین کاری در ابتدا سخت خواهد بود اما هم می توانید به کمک فیزیوتراپ این کار را انجام دهید و هم از ابزار کمکی و یا از شخصی بخواهید که دست شما را بگیرد.

یک تا دو روز پس از عمل

پس از دو روز انتظار می رود که بیمار توانایی بیشتری داشته باشد و بتواند به کمک عصا یا واکر راه برود. در این زمان رژیم غذایی خاصی احتیاج نمی باشد و بیمار می تواند هر چیزی که تمایل داشته باشد مصرف کند.

اما این مورد را به خاطر بسپارید در روز اول بیمار باید تنها مایعات مصرف کند و هیج نوع مواد غذایی دیگر مصرف نکند.

دو تا سه روز پس از جراحی

زمانی که سه روز از عمل شما گذشته باشد باید مشکل خاصی در شما نباشد و حداقل این توانایی را داشته باشید که مقداری راه بروید. البته این مورد را در نظر داشته باشید که زمان راه رفتن شما باید بسیار کوتاه باشد و همچنین رانندگی برای 6 هفته کاملا ممنوع است.

روز چهارم به بعد

حال بیمار کمی بهبود یافته است و اثرات دارو های بیهوشی و عمل جراحی به طور کامل از بدن بیرون رفته است. در این زمان اهمیت نگهداری از بخیه ها بسیار مهم است. بنابراین بخیه ها به هیچ عنوان نباید خیس شوند و توصیه می شود از طریق پماد و کرم ها آن را چرب نگه دارید.

همچنین به جهت درمان زانو درد می توانید از کمپرس یخ استفاده کنید، به این جهت روزانه ده تا پانزده دقیقه و چندین مرتبه در روز از آن استفاده کنید.

این مورد را در نظر داشته باشید که شما باید مفصل جدید را حتما کمی حرکت دهید و تمرینات توصیه شده را در منزل انجام دهید. زیرا اگر غیر این باشد ممکن است هیچ وقت نتوانید به آن عادت کنید.

دهم تا چهاردهم

اگر از بخیه های جذب کننده برای شما استفاده نشده باشد، لازم است که پس از ده روز برای کشیدن بخیه های خود نزد پزشک مراجعه کنید. البته بهتر است که قبل از مراجعه به حمام بروید تا جای بخیه ها کمی خیس شود.

پس از گذشت دو هفته معمولا دیگر احتیاجی به مصرف دارو نمی باشد.

سه تا شش هفته بعد از عمل

زمانی که 3 الی 6 هفته از جراحی شما گذشته باشد، این توانایی را به دست آورده اید که کارها و فعالیت های عادی خود را پیش ببرید. البته طبیعی است که حتی در این زمان بازهم احساس خوبی به پروتز استفاده شده نداشته باشید؛ اما این امکان را خواهید داشت که رانندگی خود را شروع کنید.

ده الی دوازده هفته بعد از جراحی

پس از گذشت دوازده هفته، اکثر احساسات بد شما از بین می رود و این امکان را خواهید داشت که بسیار راحت تر فعالیت های خود را پیش ببرید. توصیه می کنیم تا یک سال پس از جراحی به صورت مرتب نزد پزشک مراجعه کنید تا از کارایی و عملکرد مفصل شما اطمینان حاصل شود.

عوارض جراحی تعویض مفصل زانو

خشکی زانو بعد از عمل تعویض مفصل

عوارض پروتز زاتو

در صورتی که شما مراقبت های لازم برای جراحی زانو را انجام ندهید، احتمال بروز برخی از عوارض برایتان وجود دارد، این موارد به شرح زیر می باشد:

  • آسیب های عصبی زانو
  • بروز مشکلات تنفسی ناشی از بیهوشی
  • خونریزی در محل مفصل زانو
  • لخته شدن خون در پاها و ریه ها
  • خراب شدن پروتز یا مفصل مصنوعی در گذر زمان
  • خشکی و سفت شدن زانو

اگر شما دوران نقاهت خود را به خوبی سپری کرده باشد و تمامی نکات مراقبتی گفته شده را رعایت کرده باشد، احتمال بروز این علائم پایین است. اما اگر نسبت به رعایت توصیه های لازم دقت نداشته باشید، ممکن است به عمل تعویض مجدد زانو نیاز پیدا کنید.

درد های بعد از عمل تعویض مفصل زانو

یکی از سوال هایی که بسیار از ما پرسیده می شود مربوط به درد بعد از عمل پروتز زانو است، مقداری از این درد پس از عمل کاملا طبیعی است و جای نگرانی ندارد، اما اگر این درد ادامه دار باشد ممکن است علتی در پشت وجود داشته باشد.

این که درد شما چقدر طول بکشد و چه علائم دیگری در کنار آن احساس شود می تواند دلیل درد را مشخص کند. به طور کلی عوامل زیر می توانند در شروع درد تاثیر داشته باشند:

  • علل مکانیکی و اعمال فشار بیش از حد بر روی مفصل زانو بعد از جراحی
  • آسیب ساختار های اطراف مانند اعصاب و تاندون و یا انسداد عروقی ( ترومبوز )
  • شل شدن اجزای پروتز
  • عوامل روانشناختی ( افسردگی ، کاهش آستانه درد موضعی و … )
  • شکستگی در اطراف ایمپلنت
  • مشکلات پاتلوفمورال

بیشتر بدانید: علت درد پشت زانو و معرفی بهترین راهکار های درمانی

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با دوره نقاهت عمل تعویض مفصل زانو و روند بهبودی پس از آن آشنا نماییم. در نظر داشته باشید که اگر شما تمامی توصیه های گفته شده توسط پزشک را به خوبی رعایت کنید و نسبت به مراقبت از خود دقت کافی داشته باشید، قطعا زمان بهبودی برای شما کوتاه تر می شود.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با موضوعات لازم آشنا نماییم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

پیشگیری از آسیب های ورزشی

پیشگیری از آسیب های ورزشی

آسیب دیدگی در ورزش جزو اتفاق هایی است که می تواند برای هر شخصی رخ دهد، روزانه مراجعین بسیاری به کلینیک خانه درد مراجعه می کنند که به هر دلیلی در حین ورزش دچار آسیب دیدگی شده اند. از این رو تصمیم گرفتیم تا در این مطلب به بررسی نکات پیشگیری از آسیب های ورزشی بپردازیم و ببینیم که با انجام چه کارهایی می توان این دسته از آسیب دیدگی ها را به حداقل رساند.

بنابراین اگر شما هم جزو آن دسته از افرادی هستید که در یکی از فعالیت های ورزشی تمرین می کنند اما نگران آسیب هایی هستید که احتمال دارد ببنید، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

نکات برای پیشگیری از آسیب های ورزشی

آسیب های ورزشی شکستگی

در زمان بروز آسیب ورزشی چه نکاتی را باید رعایت کرد

در ادامه بهترین کارهایی که انجام آن ها موجب می شود تا میزان آسیب های ورزشی در شما کم شود را آورده ایم. همچنین در همین ابتدا در نظر داشته باشید که در صورت بروز هرگونه آسیب شما باید نزد بهترین متخصص ارتوپدی در تهران مراجعه کنید.

انجام تمرین های کششی و گرم کردن بدن

اولین و مهم ترین کاری که شما باید قبل از هرگونه فعالیت ورزشی انجام دهید این است که بدن خود را به خوبی گرم کنید. با گرم کردن و انجام حرکات کششی شما عضلات، تاندون ها و رباط های بدن خود را آماده می کنید و این گونه کمتر در معرض خطر آسیب قرار میگیرد.

علاوه بر این موضوع گرم شدن موجب می شود تا جریان خون در بدن تقویت شود و دمای مناسب برای عضلات ایجاد می شود، در چنین شرایطی اگر شما ورزش را شروع کنید کمتر آسیب خواهید دید؛ در این میان ساده ترین روش گرم کردن دویدن است.

همچنین خواندن مقاله رایج ترین آسیب مفاصل در ورزش + درمان را به شما توصیه می کنیم.

استفاده از لوازم مخصوص با فعالیتتان

فعالیت های ورزشی متنوعی وجود دارد که افراد در آن ها فعالیت دارند، نکته ای که در خصوص تمامی آن ها مشترک است این می باشد که شما باید نکات مراقبتی را در تمامی آن ها رعایت کنید.

قطعا هر یک از این فعالیت ها تجهیزاتی مخصوص و متناسب با خود دارند. اگر شما نسبت به رعایت آن ها دقت کافی داشته باشید، قطعا میزان آسیب دیدگی شما به حداقل می رسد.

به تدریج ورزش را شروع کنید

زمانی که قصد دارید یک فعالیت ورزشی را به تازگی شروع کنید و یا ورزش می کنید اما می خواهید تغییراتی در آن ایجاد کنید، بسیار مهم است که این روند را به آهستگی شروع کنید و به تدریج مدت و تعداد فعالیت های خود را افزایش دهید.

بسیار مهم است که اصلا فشاری به بدن خود وارد نکنید، در ابتدا شما باید این امادگی را برای بدن ایجاد کنید و پس از آن می توانید شدت تمرینات را افزایش دهید.

نوشیدن آب کافی

مصرف آب کافی برای هر فعالیتی که فکرش را کنید مفید و لازم است، کمبود آب در بدن موجب می شود تا عضلات شما کارایی اولیه را نداشته باشند و با کم شدت میزان قدرت آن ها خطر گرفتگی و خشکی مفاصل افزایش می یابد.

به همین دلیل است که توصیه می کنیم هرگونه فعالیت ورزشی که انجام می دهید، در کنار آن بک بطری آب در کنار خود داشته باشید. البته در مصرف آب هم باید دقت داشته باشید و نباید تمامی آن را به طور یکجا مصرف کنید. نکته مهم این است که بدن خود را هیدراته نگه دارید.

تمرین در یک محیط امن

متاسفانه یکی از موضوعاتی که در کشور ما کمتر رعایت می شود، تمرین کردن در محیطی متناسب با فعالیت ورزشی است. انجام ورزش در محیطی ایمنی خطر میزان آسیب دیدگی را تا حد بسیاری کاهش می دهد.

در صورتی که به هر دلیلی نمی توانید در محیطی ورزشی متناسب با فعالیت خود تمرین کنید، برای انتخاب مکان ورزش دقت داشته باشید که نباید مرطوب، ضعیف یا لغزنده باشد. حتما قبل از ورزش تمامی جوانب را بررسی کنید و اجسام خطر آفرین را دور کنید.

بیشتر بخوانید: چه ورزش و فعالیت هایی برای دیسک کمر مضر است؟

توقف تمرین در صورت بروز آسیب

یکی از موارد مهمی که بسیاری از افراد توجهی نسبت به آن ندارند مربوط به زمان توقف در حین تمرین می باشد. بسیاری از افرادی که علاقه بسیاری به ورزش دارند، حتی زمانی که مصدوم می شوند بازهم به دنبال این هستند تا فعالیت های خود را ادامه دهند.

در صورتی که این کار بدترین حرکتی است که می توانید انجام دهید و انجام آن تنها موجب می شود تا آسیب بیتشری ببنید. در نتیجه انجام این حرکت نه تنها موثر نیست بلکه سبب می شود تا برای مدت زمان بیشتری از ورزش دور بمانید. بنابراین هر زمان که متوجه صدمه ای در ورزش شدید، لازم است که سریعا مربی خود را در جریان بگذارید تا ادامه فعالیت در شما موجب آسیب بیشتر نشود.

در نظر داشتن وقفه و زمان استراحت

زمانی که صحبت از استراحت در حین ورزش به جهت پیشگیری از آسیب های ورزشی می شود بسیاری از افراد این مورد را کم ارزش ترین عنوان می دانند. در صورتی که استراحت در حین ورزش یکی از ضروری ترین کارهایی است که باید انجام دهید، در واقع شما با انجام این کار به بدن خود فرصت احیا می دهید.

داشتن اندکی استراحت در میان ورزش موجب می شود تا میزان آسیب ها تا حد زیادی کاهش یابد، زیرا شما انرژی خود را دوباره به دست می آورید و عموما آسیب ها زمانی رخ می دهد که انرژی کافی ندارید.

علاوه بر آن شما باید برای انجام تمرینات ورزشی خود برنامه ریزی مناسبی داشته باشید، به این صورت که در طول هفته حداقل یک روز را استراحت داشته باشید تا فرصت بازیابی را به بدن خود بدهید؛ به این ترتیب انرژی از دست رفته شما دوباره باز می گردد.

پیشگیری از آسیب های ورزشی در اطفال و نوجوان

آسیب های ورزشی در کودکان

پیشگیری از آسیب های ورزشی در کودکان

  • گرم کردن بدن قبل از انجام حرکات ورزشی، حتی حرکات مداوم
  • انجام حرکات برای سرد کردن بدن بعد از انجام فعالیت مثل راه رفتن بعد از انجام دو میدانی و عدم قطع ناگهانی فعالیت.
  • انجام حرکات کششی برای گرم کردن بخصوص برروی تاندون آشیل‌, عضلات پشت ران و عضله چهار سر جلوی ران.
  • استفاده از وسایل محافظتی مثل مچ بند، ساق بند و زانو بند.
  • عدم انجام تمرینات سنگین برای کودک
  • استفاد از کفش های متناسب با فعالیت ورزشی
  • هنگامی که زانو در حالت غیر دینامیک خم است زاویه خم شدگی آن بیش از 90 درجه نباشد.
  • استفاده از نرم ترین سطح برای ورزش: تا حد امکان از دویدن و یا تمرین بر روی سطوح سخت مثل آسفالت پرهیز گردد.

در بزرگسالان وضعیت به چه صورت است؟

گرم کردن قبل از ورزش

جلوگیری از آسیب های ورزشی

  • هرگز بیش از حد توان فشار نیاورید.
  • بر شدت تمرین خود آهسته آهسته بیفزایید.
  • حتماً‌ قبل از انجام ورزش حداقل 15 دقیقه حرکات کششی انجام دهید.
  • اصول ورزشی را که انجام می دهید بخوبی یاد بگیرید انجام صحیح حرکات مهمترین روش برای جلوگیری از آسیب ورزشی است.
  • هرگز به صورت ناگهانی و پشت سر هم ورزش نکنید، همان طور که در بالا اشاره کردیم بهترین کار این است که یک روز در هفته استراحت داشته باشید. به طور مثال، آسیبی مثل پارگی تاندون آشیل زمانی رخ می دهد که شما به صورت پیوسته ورزش کرده اید.
  • توان بدنی خود را شناسایی کنید، خصوصا اگر میانسال هستید، این مورد برای شما اهمیت بیشتری پیدا می کند.
  • حتما بعد از انجام ورزش به آرامی خود را سرد کنید و یکباره از فعالیت دست نکشید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با پیشگیری از آسیب های ورزشی و جزئیات مربوط به آن آشنا نماییم. در نظر داشته باشید که اگر شما تمامی نکات گفته شده در بالا را رعایت کنید، قطعا خطر ایجاد بسیار از آسیب ها در شما کم می شود.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

آسیب مفاصل در ورزش

رایج ترین آسیب مفاصل در ورزش + درمان

یکی از رایج ترین دلایل مراجعه افراد مختلف به کلینیک خانه درد مربوط به آسیب مفاصل در ورزش است، بسیاری از افرادی که در زمینه های مختلف ورزشی فعالیت دارند بنابر دلایل مختلف دچار آسیب می شوند.

در این مقاله ما قصد داریم به بررسی دلایل این آسیب ها، رایج ترین آن ها و چگونگی درمان بپردازیم. بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

دلیل آسیب مفاصل در ورزش چیست؟

آسیب های ورزشی

علل آسیب های ورزشی

آسیب های ورزشی می تواند ناشی از دلایل متنوعی باشد و موارد مختلفی در این موضوع تاثیر دارند، بارز ترین آن ها شامل موارد زیر است:

  • برخورد های افراد به یکدیگر
  • گرم نکردن مناسب قبل از ورزش
  • استفاده از تجهیزات نامناسب یا تکنیک ضعیف
  • وارد کردن فشار بیشتز از حد
  • زمین خوردن
  • و …

تقریباً هر قسمتی از بدن می تواند آسیب ببیند که شامل عضلات، استخوان ها، مفاصل و بافت های همبند (تاندون ها و رباط ها) می باشد که در این میان مچ پا و زانو بیشتر در معرض آسیب هستند و در صورت آسیب دیدگی هر یک از این موارد برای درمان باید نزد بهترین متخصص ارتوپد در تهران مراجعه کرد.

انواع آسیب های ورزشی

 آسیب های ورزشی به پا

شایع ترین آسیب های ورزشی

کمر درد

این عارضه معمولاً به دلیل رگ به رگ شدن یا کشیدگی در پشت ایجاد می شود. البته گرم کردن مناسب قبل از ورزش می تواند خطر کمردرد را کاهش دهد.

کمردرد اغلب به صورت درد، تنش یا سفتی در قسمت پایین کمر احساس می شود، اما می تواند در هر جایی از گردن و شانه ها تا پایین و پاها احساس شود. بنابراین در صورت داشتن علائم بالا لازم است که جهت درمان کمر درد وضعیت کمری شما معاینه شود.

آسیب های استخوانی

فعالیت های مکرر یا ضربه شدید در حین انجام ورزش می تواند به استخوان ها آسیب برساند و باعث:

  • شکستگی استرسی، درد استخوان ناشی از ترک‌ های ریز که در نتیجه فشارهای مکرر در استخوان ایجاد می‌شود (به عنوان مثال، وارد شده ضربات ناگهانی به استخوان)
  • ساق پا، این عارضه ناشی از التهاب در بافت های اطراف استخوان ساق پا می باشد.
  • شکستگی مچ پا
  • شکستگی بازو یا مچ دست

شکستگی استخوان ممکن است باعث تورم، کبودی و حساسیت قابل توجه در اطراف ناحیه آسیب دیده شود و همچنین اگر شکستگی استخوان شما به صورت باز باشد احتمال بروز خونریزی هم وجود دارد. در هر دوی این شرایط شما توانایی شما برای حرکت دادن ناحیه آسیب دیده از بین می رود.

همچنین در نظر داشته باشید که در زمان شکستگی، درد ایجاد شده می تواند سبب سرگیجه و ضعف برای بیمار شود.

در صورتی که به هر یک از شکستگی های بالا دچار شوید لازم است که بلافاصله اقدامات لازم جهت درمان را انجام دهید.

همچنین بخوانید: مدت زمان جوش خوردن استخوان ها چقدر است؟

آسیب های همسترینگ

منظور از آسیب های همسترینگ پارگی تاندون ها یا عضلات بزرگ پشت ران است. این عارضه یک از آسیب های شایع در ورزشکاران است.

ضربات ناگهانی، دویدن یا پریدن می‌ تواند باعث پارگی تاندون‌های همسترینگ یا عضلات همسترینگ شود که در اکثریت مواقع بلافاصله دردناک خواهد بود. در این شرایط عضله دچار اسپاسم (گرفتگی) می شود و احساس سفتی، تورم، کبودی و حساسیت در کنار آن وجود دارد.

جراحت سر

آسیب های سر نیز جزو موارد نسبتا شایعی هستند که در حین ورزش بسیار دیده می شود، اگر آسیب شما جزئی باشد جای نگرانی نیست، اما در صورتی همراه با آسیب به سر یکی از علائم زیر داشته باشد باید نزد پزشک مراجعه کنید:

  • بیهوشی (حتی اگر خیلی مختصر باشد)
  • مشکل در بیدار ماندن یا خواب آلودگی چندین ساعت پس از آسیب
  • تشنج یا تنش (زمانی که بدن شما به طور ناگهانی و غیر قابل کنترل حرکت می کند)
  • مشکل در صحبت کردن، مانند تکلم نامفهوم
  • تاری دید قابل توجه یا دوبینی
  • مشکل در درک صحبت های اطرافیان
  • استفراغ

مفاصل متورم

این عارضه می تواند ناشی از شرایطی باشد که بر مفاصل یا ساختارهای اطراف مفاصل مانند بورس و تاندون ها تأثیر می گذارد. بورسا کیسه های کوچک پر از مایع در زیر پوست هستند که روی مفاصل و بین تاندون ها و استخوان ها یافت می شوند.

نمونه هایی از این نوع شرایط عبارتند از:

  • بورسیت، این عارضه در زانو، لگن و آرنج شایع است
  • تاندونیت، تاندون متورم ممکن است مربوط به هر جایی از بدن باشد که شامل: اطراف شانه، آرنج، مچ دست، انگشت، ران، زانو یا پشت پاشنه پا می باشد

زانو درد

درد ناگهانی زانو در ورزش‌های تماسی، به‌ویژه در ورزش‌هایی که شامل پیچ خوردن هستند رایج است که معمولاً در اثر رگ به رگ شدن، کشیدگی یا تاندونیت ایجاد می شود و باید برای درمان زانو درد اقدام کنید.

سایر آسیب های زانو عبارتند از:

  • زانوی دونده، ناشی از استفاده بیش از حد از زانو می باشد؛ علائم شامل درد و ناراحتی در زیر یا یک طرف کاسه زانو است.
  • آسیب غضروف، جایی که یک تکه غضروف شکسته می شود و بر حرکت مفصل شما تأثیر می گذارد در این شرایطی متوجه علائمی همچون گرفتگی و قفل شدن زانو خواهید شد.

آسیب رباط زانو

ACL یکی از چهار رباط اصلی در زانو است که در صورت توقف یا تغییر جهت ناگهانی ممکن است دچار پارگی شود. از علائم پارگی ACL می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • درد شدید در زانوی شما
  • بی ثباتی در زانوی خود، به این معنی که نمی توانید وزن زیادی روی آن وارد کنید، به خصوص هنگام بالا یا پایین رفتن از پله ها
  • تورم در زانو
  • نداشتن دامنه حرکتی مناسب در زانو و به ویژه عدم توانایی در صاف کردن کامل پای خود

در صورت آسیب چه باید کرد؟

یخ روی آرنج

تشخیص و درمان سریع آسیب های ورشی

در صورتی که شما در حین ورزش به آسیب دچار شوید بلافاصله درد، حساسیت، تورم، کبودی و محدودیت حرکت یا سفتی در ناحیه آسیب دیده خواهید داست. البته گاهی اوقات، ممکن است که بلافاصه درد را احساس نکنید و چند ساعت پس از آسیب علائم شما ظاهر شود.

این مورد را در نظر داشته باشید که در صورت احساس درد، باید سریعا ورزش را متوقف کنید، صرف نظر از اینکه آسیب شما به طور ناگهانی اتفاق افتاده است یا مدتی است که این درد را داشته اید ادامه ورزش در حین آسیب دیدگی ممکن است باعث آسیب بیشتر شود و روند بهبودی شما کند تر خواهد شد.

اگر آسیب جزئی دارید، معمولاً نیازی به مراجعه به پزشک ندارید و می توانید در خانه از خود مراقبت کنید. با این حال، اگر علائم شما به مرور زمان بهبود نیافت، ممکن است لازم باشد تا نزد متخصص ارتوپد مراجعه نمایید تا وضعیت شما به صورت دقیق تر بررسی شود.

همچنین اگر میزان آسیب دیدگی شما شدید باشد، مانند شکستگی استخوان، در رفتگی، آسیب به سر و موارد این چنینی باید بلافاصله نزد پزشک مراجعه کنید.

درمان آسیب مفاصل در ورزشی

درمات آسیب های ورزش

درمان آسیب مفاصل در ورزش

در صورتی که آسیب های ورزشی شما به صورت جزئی باشد می توانید با استفاده از روش های زیر برای درمان اقدام کنید:

  • استراحت دادن به قسمت آسیب دیده بدن برای 48 تا 72 ساعت اول برای جلوگیری از آسیب بیشتر
  • استفاده منظم از کیسه یخ روی ناحیه آسیب دیده در طی 48 تا 72 ساعت اول به جهن کاهش تورم
  • استفاده از مسکن هایی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن برای تسکین درد

در صورتی که علائم شما شدید و پس از گذشت 2 الی 4 روز همچنان بهبودی نداشته باشید، لازم است تا نزد پزشک متخصص مراجعه کنید تا به طور قطعی درمان شوید.

البته در برخی موارد ممکن است میزان آسیب دیدگی شما به حدی بالا باشد که به جهت ترمیم و درمان تنها گزینه مناسب جراحی باشد. این مورد معمولا برای ترمیم استخوان های شکسته و پارگی رباط ها مورد استفاده قرار می گیرد.

در خصوص مدت زمان بهبودی نیز باید بیان کنیم که بسته به نوع آسیب، بهبودی کامل ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشد که این زمان رابطه مستقیمی با نکات مراقبتی که انجام می دهید دارد.

چگونگی پیشگیری از آسیب های ورزشی

شما می توانید خطر آسیب دیدگی خود را با رعایت موارد زیر کاهش دهید:

  • گرم کردن مناسب قبل از ورزش، یکی از مواردی که می تواند تا حد زیاد آسیب های ورزشی را در شما کاهش دهد، گرم کردن مناسب قبل از ورزش است.
  • به بدن خود بیشتر از توانی که دارید فشار وارد نکنید
  • استفاده از تجهیزات مناسب، به عنوان مثال، پوشیدن کفش های مخصوص برای دویدن، محافظ ساق پا برای فوتبال و …
  • استفاده از مربی برای انجام صحیح حرکات ورزشی
  • اگر تمامی موارد بالا را در نظر داشته باشید، میزان آسیب های ورزشی شما در حد بسیاری کاهش می یابد.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با آسیب مفاصل در ورزش آشنا نماییمو در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

درد آرنج

درمان خانگی درد آرنج

آرنج یکی از مفاصل مهم در بدن است که به کمک آن می توان دست را خم و راست کرد و در جهات های مختلف حرکت داد، از این رو سلامتی این عضو در بدن دارای اهمیت بسیاری می باشد. یکی از عارضه هایی که این عضو را درگیر می کند مربوط به درد آرنج می باشد. بنابراین بسیاری از کاربران سایت از ما می پرسند که علت و درمان درد آرنج چیست؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا تمامی دلایلی که منجر به بروز این درد در آرنج می شود را بررسی نماییم و هر نوع روش درمانی موثر، به ویژه درمان خانگی را معرفی کنیم، از این رو اگر شما یا یکی از نزدیکانتان از این عارضه رنج می برد، توصیه می کنیم تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

دلایل رایج درد آرنج

دلایل درد آرنج

علت درد آرنج

بارز ترین دلایلی که منجر به بروز درد آرنج می شود و شما ملزم می شوید تا به فوق تخصص ارتوپدی مراجعه کنید را در ادامه برای شما آورده ایم:

شکستگی آرنج

در صورتی که ضربه شدیدی به آرنج شما وارد شود این احتمال وجود دارد که استخوان های آرنج خرد یا شکسته شوند، در هر دوی این موارد شما درد بسیاری را متحمل خواهید شد و قادر نخواهید بود دست خود را به راحتی حرکت دهید. عموما این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که شما بر روی آرنج خود پرت شده اید.

کشیدگی و پارگی رباط

پارگی یا کشیدگی رباط های آرنج می توانند به دلایلی مختلف رخ دهند. اما طی تجربیات ما معمولا زمانی ایجاد می شود که آرنج بیشتر از حد معمول کشیده می شود و به دلیل فشار وارد شده این عارضه رخ می دهد.

آرتروز آرنج

یکی از شایع ترین دلایلی که منجر به درد آرنج می شود بیماری آرتروز است. عموما این بیماری به دلیل افزایش سن و یا وجود آسیب دیدگی های متعدد رخ می دهد. در طی این بیماری غضروف میان استخوان های آرنج فرسوده و پاره می شوند و این شرایط سبب می شود تا استخوان ها بر روی هم ساییده شوند.

از علائم این بیماری می توان به محدود شدن حرکات آرنح، درد و خشکی اشاره کرد.

همچنین بخوانید: اولین علائم آرتروز، تشخیص و درمان قطعی

بیماری آرنح تنیس بازان

آرنج تنیس بازان یا Lateral epicondylitis یک بیماری التهابی است که در بخش هایی از قسمت جانبی آرنج ایجاد می شود. این بیماری زمانی ایجاد می شود که شما استفاده ای بیش از حد از آرنج داشته باشید که در نهایت با درد بسیاری همراه است.

بیماری آرنج گلف بازان

آرنح گلف بازان یا Medial Epicondylitis عارضه ای است که در اثر وارد شدن ضربه به ماهیچه هایی که سبب خم شدن مچ دست و انگشتان می شود ایجاد می شود. محل آسیب معمولاً در قسمت اپی کندیل داخلی آرنج می‌باشد، یک برآمدگی استخوانی در داخل آرنج که در این ماهیچه‌ها به آن متصل می‌گردند. به‌طورمعمول افراد مبتلا به آرنج گلف بازان، هنگام گرفتن اشیاء و یا خم کردن مچ دست و انگشتان دچار درد می‌شوند.

عفونت مفصل آرنج

اگر به هر دلیلی مفاصل آرنج شما دچار عفونت شوند، یکی از علائمی که این عارضه را نشان می دهد درد آرنج می باشد.

بورسیت مفصلی آرنج

درون مفاصل آرنج قسمت هایی به نام بورسا قرار دارد، بورسا کیسه هایی پر مایع می باشد که در میان استخوان و بافت هایی از تاندون ها قرار دارد. در صورتی که این کیسه ها تحریک شوند دچار التهاب می شوند و این زمانی است که به ان بورسیت می گویند.

در بورسیت آرنج، بافت های نرم دچار التهاب می شوند و در پی بیمار متوجه علائمی مثل درد و تورم می شود.

سندروم تونل کوبیتال

این عارضه زمانی ایجاد می شود که فشاری بیشتر از حد معمول بر روی اعصاب اولنار که در زیر آرنج قرار دارد وارد شود. در پی چنین آسیبی شما متوجه علائمی مثل: بی حسی، گزگز و درد در قسمت های آرنج، ساعد و دست می شوید.

عصب اولنار از درون کانالی به نام کانال کوبیتال عبور می‌کند که در قسمت داخلی آرنج قرار گرفته است. سندرم تونل کوبیتال نوعی نوروپاتی است که در اثر فشار عصب اولنار ایجاد می ‌شود و در نتیجه، فشردگی عصب اولنار نیز نامیده می ‌شود.

استئوکندریت دیسکان

این بیماری جزو عارضه هایی می باشد که معمولا کودکان و نوجوانان آن را تجربه می کنند، در طی این بیماری بافت های استخوانی اطراف آرنج دچار آسیب می شوند. در این وضعیت قسمت هایی از استخوان و غضروف از محل آسیب دیده جدا می شوند و در نهایت در هنگام فعالیت های مختلف شما احساس درد خواهید داشت.

نقرس

این بیماری در حفیف نوعی از آرتروز می باشد. به طور کلی نقرس در اثر رسوب اسید اوریک به صورت کریستال در بافت های بدن ایحاد می شود. در صورتی که کریستال های ایجاد شده درون آرنج ایجاد شوند، درد بسیاری برای بیمار ایجاد می شود.

چه زمانی پس از درد آرنج باید به پزشک مراجعه کرد؟

پارگی تاندون ارنج

برای درد آرنج به چه دکتری مراجعه کنیم

گاهی اوقات درد آرنج مربوط به مشکل جدی ای نمی باشد و با یکی دو روز استراحت و کم تحرکی درمان می شود، اما همیشه این طور نیست و با توجه به اهمیتی که این بخش در بدن دارد، لازم است بدانید در چه شرایطی درد شما جدی است و نیاز به درمان تخصصی دارد.

عموما بهتر است در موارد زیر برای درد خود نزد پزشک مراجعه کنید:

  • نشانه‌ های عفونت، از جمله تب، قرمزی، و گرمی
  • ناتوانی در صاف کردن یا خم کردن بازو
  • آسیبی که باعث تغییر شکل مفصل آرنج می ‌شود
  • تورم یا کبودی قابل توجه در اطراف آرنج
  • ناتوانی در حمل اشیاء و یا استفاده از بازوی شما
  • درد آرنج که در شب یا هنگام استراحت رخ می ‌دهد

روش های درمان خانگی درد آرنج

درمان درد آرنج

درمان درد آرنج راست و چپ

تا اینجا شما را به خوبی با تمامی دلایلی که منجر به بروز درد آرنج می شود آشنا کردیم. در ادامه مجموعه روش‌های درمان درد آرنج در خانه را مورد بررسی قرار می‌دهیم، هر کدام از روش‌های زیر به نوبه خود موثر هستند و می‌توانید با توجه به در دسترس بودن مواد لازم هر کدام روش مناسب را انتخاب کنید.

اصلاح فعالیت

اولین کاری که شما باید به جهت کنترل درد آرنج انجام دهید مربوط به کم تر کردن فعالیت و دوری از حرکات تحریک کننده است. به طور مثال: از هل دادن یا کشیدن اشیا سنگین خودداری کنید.

بستن آرنج

به جهت کنترل درد و سوزش و همچنین جلوگیری از تکان خوردن آرنج، توصیه می کنیم آرنج خود را حداقل یک ساعت در طول روز بسته نگه دارید. بسته نگه داشتن آرنج موجب می شود تا حرکات آرنج محدود شود و این گونه روند درمان سریع تر طی می شود. اما دقت داشته باشید که نباید تمام طول روز آرنج شما بسته باشد.

استفاده از زردچوبه برای درمان درد آرنج

زردچوبه دارای خواص ضد التهابی قوی است که می تواند به کاهش درد و التهاب آرنج کمک کند که می توانید از زردچوبه به صورت پودر یا کپسول استفاده کنید. برای استفاده از پودر زردچوبه، می توانید آن را با آب یا شیر مخلوط کرده و خمیر درست کنید. سپس خمیر را روی آرنج خود بمالید و بگذارید 20 دقیقه بماند. برای استفاده از کپسول زردچوبه، می توانید طبق دستورالعمل روی جلد آن را مصرف کنید. اما در کل ساختن خمیر آن توسط خودتان بیشتر توصیه می‌شود.

زنجبیل

زنجبیل نیز دارای خواص ضد التهابی و ضد درد است که می تواند به تسکین درد آرنج کمک کند. می توانید از زنجبیل به صورت تازه، رنده شده یا پودر شده استفاده کنید. برای استفاده از زنجبیل تازه، می توانید آن را رنده کرده و با آب مخلوط کنید. سپس مخلوط را روی آرنج خود بمالید و بگذارید 20 دقیقه بماند. برای استفاده از زنجبیل رنده شده یا پودر شده، می توانید آن را به چای یا غذا اضافه کنید. اگر می‌توانید هر دو مورد را با هم انجام دهید تا زنجبیل تاثیر کاهش درد بیشتری را از خود نشان دهد.

آلوئه ورا

احتمالا نام آلوئه ورا را در کنار سایر درمان‌های خانگی زیاد شنیده‌اید، آلوئه ورا دارای خواص ضد التهابی و ضد درد است که می تواند به تسکین درد آرنج کمک کند. می توانید از ژل آلوئه ورا به طور مستقیم روی آرنج خود بمالید. برای استفاده از ژل آلوئه ورا، یک برگ آلوئه ورا را برش بزنید و ژل داخل آن را خارج کنید. سپس ژل را روی آرنج خود بمالید و بگذارید 20 دقیقه بماند.

روغن نارگیل

روغن نارگیل دارای خواص ضد التهابی است که می تواند به کاهش درد و التهاب آرنج کمک کند. می توانید روغن نارگیل را به طور مستقیم روی آرنج خود بمالید. برای استفاده از روغن نارگیل، مقدار کمی از آن را روی آرنج خود بمالید و به آرامی ماساژ دهید.

انجام ماساژ

ماساژ میتواند به افزایش جریان خون در آرنج و کاهش درد و التهاب کمک کند. می توانید خودتان آرنج خود را ماساژ دهید یا از یک ماساژور حرفه ای کمک بگیرید. برای ماساژ آرنج، از حرکات دایره ای و فشار ملایم استفاده کنید.

درمان درد آرنج با دارو

برای اینکه مجموعه روش‌های درمان خانگی درد آرنج را تکمیل کنیم در این بخش دارو‌هایی که می‌توانند برای درد آرنج موثر باشند را معرفی می‌کنیم مصرف دارو های ضد التهاب و غیراستروئیدی به جهت تسکین درد شما می تواند کمک کننده باشد. اما دقت داشته باشید که دارو هایتان باید زیر نظر پزشک مصرف شود.

داروهای مسکن بدون نسخه

  • ایبوپروفن: ایبوپروفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که می تواند به کاهش درد و التهاب آرنج کمک کند. ایبوپروفن به صورت قرص، کپسول، ژل و مایع موجود است.
  • استامینوفن: استامینوفن یک داروی مسکن بدون نسخه است که می تواند به کاهش درد آرنج کمک کند. استامینوفن به صورت قرص، کپسول، شربت و شیاف موجود است.

داروهای تجویزی

اگر با روش‌های درمان خانگی درد آرنج مشکلتان بر طرف نشد و به داروی قوی‌تری نیاز پیدا کردید احتمال زیاد پزشک دارو‌های زیر را برای شما تجویز خواهد کرد

  • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): اگر درد آرنج شما با داروهای مسکن بدون نسخه تسکین پیدا نکرد، پزشک ممکن است NSAIDهای قوی تری مانند ناپروکسن یا دیکلوفناک را تجویز کند.
  • تزریق کورتیزون: کورتیزون یک داروی ضد التهابی قوی است که می تواند برای تسکین درد و التهاب آرنج تزریق شود.
  • داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs): اگر درد آرنج شما ناشی از آرتریت روماتوئید است، پزشک ممکن است DMARDs را تجویز کند. DMARDs سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند و می تواند به کاهش التهاب و درد مفاصل کمک کند.

استفاده از یخ

یخ روی آرنج

استفاده یخ برای آرنج

ماساژ با یخ یکی از بهترین کار ها به جهت کنترل درد و تورم می باشد. البته این گزینه عموما در روز های اول آسیب توصیه می شود اما اگر درد شما شدید است می توانید آن را امتحان کنید.

درمان پزشکی درد آرنج

تزریق اوزون

انتقال گاز اکسیژن فعال به صورت مستقیم به قسمت های آسیب دیده یکی دیگر از روش های درمانی است که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد. گاز اوزون دارای خاصیت احیا کنندگی و ضد التهابی می باشد بنابراین به جهت کم کردن درد و التهاب آرنج اوزون درمانی بسیار موثر است.

تزریق پی آر پی

یکی دیگر از روش های درمانی که می تواند برای شما مفید باشد استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت است. پلاکت ‌های خون می‌ توانند فاکتور های رشد و ترمیمی را جذب نمایند، بنابراین تزریق پلاکت‌ ها به محل تاندون‌ های آسیب‌ دیده، که از خون خود بیمار گرفته می ‌شود، گزینه درمانی مناسبی می ‌باشد.

عمل جراحی برای درمان درد آرنج

آخرین گزینه درمانی که برای درد آرنج استفاده می شود جراحی است، البته جراحی تنها برای عارضه های جدی مورد استفاده قرار می گیرد و اگر بیماری شما چندان جدی نباشد از سایر روش های درمانی که در بالا به آن ها اشاره کردیم استفاده می شود. جراحی آرنج یا به صورت باز انجام می شود یا از طریق آرتروسکوپی.

جراحی در موارد زیر برای درمان درد آرنج انجام می شود:

  • شکستگی آرنج: اگر استخوان های آرنج شما شکسته شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم آنها داشته باشید.
  • دررفتگی آرنج: اگر مفصل آرنج شما از جای خود خارج شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای جا انداختن آن داشته باشید.
  • آرتریت روماتوئید: اگر آرتریت روماتوئید دارید، ممکن است به جراحی برای ترمیم یا تعویض مفصل آرنج خود نیاز داشته باشید.
  • پارگی تاندون: اگر تاندون های آرنج شما پاره شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم آنها داشته باشید.
  • سندرم تونل کوبیتال: اگر سندرم تونل کوبیتال دارید، ممکن است نیاز به جراحی برای آزاد کردن عصب کوبیتال داشته باشید.
  • بورسیت: اگر بورسیت آرنج شما شدید باشد و با سایر روش های درمانی بهبود پیدا نکند، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن بورس ملتهب داشته باشید.

انواع جراحی آرنج

  • جراحی باز: در این نوع جراحی، جراح یک برش بزرگ در پوست ایجاد می کند تا به مفصل آرنج دسترسی پیدا کند.
  • جراحی آرتروسکوپی: در این نوع جراحی، جراح چندین برش کوچک در پوست ایجاد می کند و از طریق آنها یک دوربین و ابزارهای جراحی را وارد مفصل آرنج می کند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت و درمان درد آرنج آشنا نماییم. اما توصیه ای که ما همیشه بیماران خود می کنیم این است که هرگز تصور نکنید که تنها در زمان های درد شدید باید برای بیماری خود نگران شوید. بلکه بهترین کار این است در زمان بروز درد و علائم اولیه اقدامات لازم جهت درمان را انجام دهید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

پاسخ به سوالات متداول درباره درمان خانگی درد آرنج

فیزیوتراپی برای درد آرنج شامل چه مواردی است؟
  • تمرینات قدرتی و کششی برای تقویت عضلات و مفاصل آرنج.
  • تکنیک های دستی برای کاهش درد و التهاب.
  • آموزش نحوه صحیح انجام فعالیت های ورزشی و سایر فعالیت هایی که ممکن است باعث درد آرنج شوند.
چه اقداماتی می توانم برای جلوگیری از درد آرنج انجام دهم؟
  • از گرم کردن آرنج خود قبل از فعالیت های ورزشی یا سایر فعالیت هایی که ممکن است باعث درد آرنج شوند، خودداری کنید.
  • از حرکات تکراری که ممکن است باعث درد آرنج شوند، خودداری کنید.
  • عضلات و مفاصل آرنج خود را با انجام تمرینات قدرتی و کششی تقویت کنید.
  • وزن خود را در حد سالم نگه دارید.
چگونه می توانم از بانداژ الاستیک برای فشردن آرنج خود استفاده کنم؟
  • بانداژ را دور آرنج خود بپیچید، اما آن را خیلی سفت نکنید.
  • بانداژ را باید به اندازه ای سفت کنید که تورم را کاهش دهد، اما جریان خون را قطع نکند.